CHAPTER42 (Blood)

1 0 0
                                    


ANA POV

Hanngang ngayon ang sakit parin,hanggang ngayon parang wala parin ako nararamdaman. At parang wala nakong luhang mailalabas.

Pero pano kaya kung hindi nangyari to? Ano ang mas masaklap? Na nasaktan ako dahil akala ko mahal niya ko o masaktan ako dahil sa pagmamahal namin ay nanganib ang buhay niya?

Hindi ko na alm kung ano ang nararamdaman ko, galit, sakit, ewan mukang nagging bato na tong puso ko.

.

.

.

"okay ka na nga ba?" pangungulit na tanong ni rafi

Nasa café kami ngayon

"hay magsisinungaling lang ako kung oo, oo masakit at nasasaktan parin ako pero kung iisip ko lang na iisip yan hindi ako makaka move on. And now nagsisimula ng maghilom kaya wag na kayong mag'alala sakin. Kaya ko to, kaya to ng puso ko"

At ngumiti ako ng kay laki sa kanila para hindi na sila mag alala.

"pero girl ha, kung gustong mag explode yang puso mo wag mong pigilan. Andito lang kami" rafi

"and always ready naman kami with box of tissues sa bag ehh" Alicia

"kayo talaga, pero walang halong biro. Thank you, thank you dahil andiyan kayo palagi"

"hay nako girl, no need to thank us. Hug na lang nga tayo"

At nagyakapan kaming tatlo. Haay moment mode naman.

Malaki talaga ang papasalamat ko sa kanila.

.

.

"what was that?"rafi

Naisipan naming maglakad pabalik ng campus nung nakita naming may nagkukumulan sa kanto.

"baka may aksidente?" Alicia

"lets go tignan natin mukang kakarating lang ng ambulance" rafi

"tong bakla na to, chismoso rin ehh"alicia

Habang papalapit na papalapit kami kinakabahan ako

"oh my g-gosh k-kay. . ." mas kinabahan ako nung nag react si Alicia

". . . k-kay Tristan y-yan" at bigla siyang tumakbo

Nakita namin yung kotse ni Tristan na naka bunggo sa isang malaking puno

Hindi kami maka singit kasi maraming tao.

"padaanin niyo kami!!!" sigaw ni Alicia

"give way for us please, we know him" sigaw ko rin

Mabuti nalang may nakarinig samin na police kaya pinadaan kami

"Tristan!!!!" sigaw ni alica nung nakadaan na kami kanina pa siya umiiyak, syempre boyfriend niya yung naaksidente

Ni lalabas nila si Tristan sa kotse mukang naipit yung paa niya

Pero natigilan ako nung nailabas na nila

Hindi si Tristan

Kundi si xander.

Pagkakita ko sa kanya may tumulong luha sa mata ko

"x-xxandeer?"

Nagulat ako sa nakita ko, ni hindi ko alam kung totoo ba to o panaginip

Duguan siya sa ulo, and I don't know if buhay pa siya.

Maraming dugo

"XANDEEER!!!!!" at tumakbo ako papunta sa kanya

"Ana!!" sigaw nina rafi at Alicia habang hinahabol ako

Pinapasok na siya sa ambulance

"e-excuse me, I know him could I go with you" tanong ko sa taong bumubuhat sa kanya

And pina sakay ako sa ambulance na magdadala sa kanya sa ospital

Hawak hawak ko lang ang kamay ni xander habang papunta kami sa ospital

"x-xander, please hold on xander. .. please"

Pag ka dating namin sa ospital tinakbo siya sa emergency room

"sorry miss dito ka na lang" sabi nung nurse

Ohh no. . please xander!! please sana maging okay ka xander!!

Maya maya dumating na sina Alicia at rafi

"how is he?" tanong ni Alicia

"i-idont know, I don't know!!!"

Niyakap ako ni Alicia at pinapatahan

"shh don't worry ann, magiging okay lang siya."

"tinawagan ko na sina Tristan and they're on their way here" rafi

"I don't know what happened lessh. . .i don't know"

Dinala na sa operating room si xander dahil keylangan daw siyang operahan.

Dumating na rin sina Tristan at sila nina Alicia ang naguusap, pero nandito alng ako nakaupo malapit sa pinto at nagdadasal na maging okay na siya. Na walang mangyaring masama sa operasyon.

Biglang bumukas ang pinto at lumabas ang mga doctor

"how was he?" tanong ko sa doctor

"are you the guardian?"

"both of his father and sister is in abroad. Kami lang po ang pwede niyo makausap ngayon" sabi ni tristan

"ohh well he need a blood transfer, maraming dugo ang nawala sa kanya and his blood type, rare lang ang nag dodonate ng ganung type"

"y-yes, sa aming apat siya ang may ibang blood type" sabi ni Tristan

"ano po ba ang mangyari kung hindi makahanap agad ng dugo?" Alicia

"his life will be in a total risk"

"what's his blood type?"

"AB Negative, it's a very rare blood" sabi ng doctor

"xander's sister, magkadugo sila pero she's no—"

"ako! I'm a AB Negative. I'll donate my blood"

Kaya agad na akong nag pa test kung qualified ako.

Pagkatapos makuha ng results kinunan na ako ng dugo

"just relax ann, he's going to be okay" sabi ni Alicia habang hawak hawak ang kamay ko habang kinukunan ako ng dugo

I just don't know what to say pero kahit papa'ano ngumiti ako.

Dinala na sa private room si xander at dun kami dumeretso na'abutan namin ang doctor

"is he going to be okay?" tanong ko

"We made some stitches but yes he's going to be okay. He needs extreme rest and help from all of you. So I'll be going now"

"thank you doc"

Umupo ako sa tabi ni xander, tinitignan siya.

May mga benda sa ulo niya,sa mga paa niya and sumasalin pa rin ang dugo ko sa kanya.

Hinawakan ko ang kamay niya

"xander. . . please get well soon."

Naman ehh, eto namana ng mga luha tumutulo naman.

Ayaw kong mawala ka xander. wala muna ako pakeelam sa sakit na nararamdaman ko dahil mas importante na mabuhay ka.

Secret IdentitiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon