XANDER POV
Akala ko ang pinaka masakit na pakiramdam ay ipagpalit ka at Makita ang mahal mo na amy mahal na ng iba, pero hindi pala yun ang pinaka masakit.
Ang pinaka masakit ay malamang wala na siya sa buhay mo, na kaylan man ay hindi mo na siya makikita, mahahawakan, hindi mo na maririnig ang mga tawa niya, makikita ang mga ngiti, makakausap ma--- bakit ba sa karami rami ng tao bakit si ana pa ang keylangan mawala? Bakit niya pa keylangan mamatay? Bakit keylangan niya mawala sa buhay ko?
Hindi ko kayang mawala siya, parang piñata narin ako.
Ang masakit pa nito, I felt so helpless.
Wala akong nagawa para iligtas siya.. . . siya pa ang nagligtas sakin.
Sana pinabayaan niya na lang na ako ang tumanggap ng mga balang yun, sana hindi niya nalang sinangga. Sana mas nagging matapang ako.
My life was been so perfect when she came in in my life.
Pero ngayon?
My life shattered into pieces.
I'm nothing without her
.
.
.
.
.
.
.
"xander please tulungan mo naman ng sarili mong bumangon." Kanina pa ako kinakausap nian Alicia at rafi
"I know what you've been through, pero xander its nearly one year and you're still here stucked in the darkness. Alam ko na lubos ka na nasaktan pero xander may tao pa na nagmamahal sayo, may buhay ka pa na dapat ipatuloy."rafi
Nakatingin parin ako sa kawalan at inaamin ko bawat araw ay iniiyakan ko si ana.
" . . . keylangan mo ring tulungan ang sarili mo, hindi habang buhay ay magkakaganito ka lang. I know that Ana wants you to continue your life. Alam ko na gusto niya na Makita kang buo at Masaya I k—" alicia
"how could I continue my life? Pano ako magiging buo? Pano ako magiging Masaya? Please rafi leesh sabihin niyo sakin pano ko magagwa ang mga yun kung si Ana ang buhay ko, kung ang buong ako ay nawala kasabay sa pagkamatay niya. Pano kung ang masayang ako kay namatay kasama niya? . Please do tell me how could I do that!!!? Pano ako makaka move on kung alam ko sa sarili ko na wala akong nawaga para isalba siya, pano ako makakabalik sa dating ako kung alam ko na hindi na siya babalik."
Niyakap na alng ako nia Alicia at rafi habang pinipigilan sa pagsuntok sa sarili ko.
"shhhh xander wag mo sabihin yan."
"mahal na mahal ko si Ana, siya ang buhay ko. Pero bakit siya pa te? Bakit hindi na lang ako? Bakit keylangan niya pang mawala? Bakit wala akong nagawa? Bakit ang hina ko? Bakit hindi ko man lang nagawang iligtas siya? Bakit!!!!" sigaw lang na sigaw ako.
Ang sakit ang sakit sakit.
Hindi ko na alam kung pano ko dadalhin tong sakit. Kung pano to maibsan.
Sa sigaw?
Sa iyak?
"please sabihin niyo sakin, isang masamang panaginip lang to. Please.. please na buhay pa si ana. Na babalik pa siya sakin. Please" humahagul gul nako
"xander. Alam ko na mahirap tanggapin. Pero keylangan."
.
.
..
..
Nasa terrace ako ng kwarto ko umiiyak at iniisip parin si ana habang may hawak hawak ako na box.
Binuksan ko to at kinuha ang wishbone na binigay ni ana.
Hindi na buo ang wishbone, naputol na ito sa dalawa. Dala dala ko pa tong wish bone nung nakidnap at nangyari yun samin ni ana.
Totoo ban a kapag kung sino ang may mas malaking parte, ang hiling niya ang matutupad? Totoo ba??
Dahil ang parte ni ana ang mas malaki.
At naalala ko nung nasa restaurant kami. . sinabi niya sakin ang hiling niya kung sa kanya man mapunta ang malaking parte
*Throwback
"you? What will be your wish?" tanong ko sa kanya
Mataimtim ang pagkatitig niya sa mga mata ko.
"I wish that. . . "
"you will be safe and alive"
I don't get it why she'll wish that. But what's important that we're together
*end of throwback
"be safe and alive?" tanong ko sa sarili
So I guess her wish really came true I'm safe and alive now,pero wala naman siya sa tabi ko. sana ako na lang ang nakakuha ng malaking parte dahil baka buhay pa si ana.
So my wish will come true, to love her and to be with her forever.
BINABASA MO ANG
Secret Identities
Novela JuvenilUncountable identities, 2 different Worlds, one Girl that's Alexa. Her life is at risk but in a playful fate, she falls in love for the first time. But it's not the perfect time to think about love, especially in her current situation-every second...