ANA POV
Everyday pass, is an extraordinary day for the both of us. It feels like we have a bright new world where we're the only one who knew it exist.
Weekend, and nasa park kami ngayon nagp-picnik
We're just like xander and ana sitting in a tree.
Nakikisilong sa ilalim ng puno, nakahiga lang si xander at yung ulo niya nakapatong sa binti ko. and my back rested in the trunk of the tree, ginugulo ko yung buhok niya, ang lambot promise hindi ako nagbibiro. At yung isang kamay ko ay hawak hawak niya, na parang ayaw na ayaw niyang pakawalan.
Nakikinig kami ng music,share kami sa isang earphone, sweet noh? Hahah haya'an niyo nako kinikilig ehh.
(Now Playing: Forever and Always by Parachute)
"Ana?" sabi niya na nakapikit parin
"hmm. . .?"
"anong gusto mong tawag ko sayo?"
"what do you mean?"
"I mean, something like endearment?"
"ahh, keylangan pa ba nun?"
"oo naman,gusto ko kasi kung tatawagin mo ko,alam ko agad na ikaw ang tumatawag."
Nilagay ko ang kamay ko sa mga mata niya para takpan, at nagsalita sa may tenga niya
"hindi mo ba kilala,ang boses ko? xander"
In a sweet at medyo pilyo way yung pagkasabi ko ng 'xander'
"kilala,kilalang kilala.pero diba mas sweet kung may endearment?"
"ayaw ko,parang ang corny" sabi ko ng parang bored na boses. Hahaha
"anong corny dun? Mas sweet kaya kung may endearment tayo! And besides hindi ako corny!" bumangon siya para umupo at hinarap ako
"ang corny mo kaya"
"ako? Corny? Kung corny ako bakit kinikilig ka?"
"hindi ako kinikilig, natatawa ako sayo" serious ko paring boses
Haha sige pa, push pa xander. hahaha
"hindi kaba kinikilig kung tatawagin kita ng love? Dear? Mahal ko? mallows?"
Ipagpatuloy mo pa xander, kasi baka hndi ko na mapigilang matawa. Hahaha
"ehh parang ang bakla!"
"walang bakla sa nag mamahal!!!"
And I break out,tumawa na lang ako pero hindi malakas ha yung sakto lang
"why are you laugh?"
"wala, para kana kasing bakla,pero macho at gwapong bakla."
"bakla pala ha" at sinimulan na niya akong kilitiin
"o-oy xander!!" kinikiliti niya ko hanggang I manage to stand and run pero hinabol niya ko at naghabulan kami sa park mabuti na lang kami lang yung tao
Habulan kami ng habulan na para bang mga bata
Hanggang nahuli niya ko, nakahawak siya sa waist ko. nasa likod ko siya, nagapos niya ko sa pagkakayakap galing sa likod. at bumulong sakin
"sinong bakla ha!"
Hinawakan ko yung kamay niya na nakahawak sa waist ko at magkatitig kami kahit nasa likod ko siya, bali palikod niya kong niyayakap, gets niyo? Haha
Dahil sa sobrang lapit namin, magkadikit na yung mga ilong namin (uhhmm di ma sisi, matangos ehh)
Nag nose to nose kami na nakangiti parin at magkatitigan
"peanut" sabi ko
" I want to call you peanut . . " bulong ko sa kanya
"so I'll call you my mallows"
Tapos bigla na lang may pumatak na basa, mukang uulan ahh
"should we go now? Parang uulan"
"no, I think we should stay, I like rains." Sabi ko
At umulan na nga. At sa gitna ng malamig na ulan ay andito parin kami nakatayo, magkayakap at magkatitig.
"could I kiss you" bigla niyang tanong
Napangiti lang naman ako
"you could. . . if you catch me" at nagsimula na kong tumakbo at hinabol niya ulit.
He's chasing me and I'm running from him like we're just kids playing around under the rain.
BINABASA MO ANG
Secret Identities
Teen FictionUncountable identities, 2 different Worlds, one Girl that's Alexa. Her life is at risk but in a playful fate, she falls in love for the first time. But it's not the perfect time to think about love, especially in her current situation-every second...