Merciless Husband

#Pain

Ahem ahem... guys, before I start, I want to say thank you sa isang reader ko. Nakakataba ng puso pag may nagcocomment sa story. Haha. Anyways this chapter is dedicated to @vincentdominic thanks ulit

~.~.~.~

Rence POV

Nandito ako ngayon sa bar ng aking kaibigan. Nagpapakalasing nanaman. Tss. Alam kong mali ang pananakit ko Lianna, pero di ko maiwasan. Sa tuwing nakikita ko ang mukha niya, lagi kong naalala ang mukha ng babaeng pinakamamahal ko na umiiyak at nagmamakaawa na wag ko siya iwan.

Galit ako sakanya dahil pumayag siya sa arrange marriage namin. Ng dahil sakanya naghiwalay kami ng girlfriend ko. Ng dahil sa kanya kaya naging miserable ang buhay ko. Kaya ngayong nasa puder ko siya, gagawin kong miserable ang buhay niya. I'll make her life a living hell.

Wala akong pake kung masyado na siyang nasasaktan. Nasaktan din ako kaya dapat masaktan din siya. Huh.

"Oh pre. Tama na yan. Nakakarami ka na ng shots eh" sabi ng kaibigan kong si Zeus

"Wala pang tama sakin pre. Nga pala, dito muna ako matutulog. Nababanas ako sa pagmumukha ni lianna eh" sagot ko naman

"Hay, bakit ba ang laki ng galit mo sakanya pre? Wala namang ginagawa sayo yung tao ah"

Tinignan ko siya ng may nanlilisik na mata

"Ng dahil sakanya, kaya ako nasasaktan hanggang ngayon. Di sana kami maghihiwalay ni Hailey kung di siya pumayag magpakasal. Di sana aalis ang pinakamamahal ko." Napakuyom ko ang aking kamao sa tuwing naalala ko yun.

"Pero arrange marriage yun pre. Baka pinilit lang din siya ng magulang niya kaya niya nagawa yun" sagot niya.

Nagtataka na ako sakanya kung bakit grabe siya mag-alala kay lianna

"Eh bakit ka ba nag-aalala dun?" Tanong ko

"Dahil babae pa rin naman siya. Tigilan mo na ang pangbubugbog sakanya. Mamaya magsumbong siya sa parents niya at makarating yung sa mom at dad mo, mabugbog ka pa ng tatay mo"

" wala akong pake. Di ako titigil hanggat hindi ako sumasya"

"Haist. Osiya. Mangchiks ka na muna. May gagawin pa ako."

Tumango nalang ako sakanya.

May lumapit na babae sakin. Naka short shorts at red seductive dress. Umupo siya saaking kandungan at sinimulan akong halik halikan. Hinalikan ko naman siya pabalik. Hanggang sa umabot kami sa isang VIP room dito sa bar, at dun kami nag milagro.

~~~~~~

Lianna's POV

Nagising ako ng na mamaga ang aking mga mata, at masakit ang aking ibaba. Wala akong damit na suot. Akala ko isang masamang panaginip lang, yun pala totoo. Totoo ang pangbababoy na ginawa sakin ni Rence. Kinuha niya na ang virginity ko ng sapilitan.

Ang sakit. Ang sakit sakit. Alam kong asawa ko siya, pero ginawa niya yun ng labag sa loob ko. Tanggap ko naman ang pambubugbog niya, pero ang pangrerape? Hindi eh.

Nanginginig kong kinuha ang aking cellphone at dinial ang number ni Dane

Nakatatlong ring bago niya ito sagutin

[Hello? Li?]

Di ko na napagilang humikbi.

[Sh*t li! Anong nangyari?! Wait ka lang. I'll be there in 5 minutes]

Tuluyan niya ng ibinaba ang tawag. Ako naman ay patuloy na umiyak habang yakap ang sarili. Naaalala ko nanaman ang lahat ng nangyari. Di ko maisip kung ano ba ang naging kasalanan ko sakanya, kung bakit ganun siya kagalit sakin, kung bakit itrato niya ako ay tila ba isa akong hayop.

Ginawa ko naman lahat para sakanya. Nagtiis ako sa lahat ng ginagawa niya. Pero bakit ganun? Bakit parang gusto ko ng sumuko? Bakit sobrang sakit? Di ko matanggao na binaboy niya ko?

Ilang sandali pa ay nakarinig na ako ng busina. Alam kong kay dane yun. Di na ko nag abalang tumayo dahil alam ko namang may susi siya ng gate namin.

Ako naman tuloy parin sa pag iyak. Pesteng luha. Bakit ba ayaw mong tumigil?

"LI?! LI ASAN KA??!!!" Narinig kong sigaw niya

"D-dane" humihikbi kong bigkas, hinihiling na sana narinig niya.

At di nga ako nagkakamali, dahil bigla na lamang bumukas ang pinto ng aking kwarto at iniluwa nun si dane na dali dali akong pinuntahan at niyakap na mas ikinabuhos ng luha ko.

"Shhh.., tahan na li. Andito na ako. Wala ng mananakit sayo. Wag ka na umiyak" bigkas niya habang akap akap ako.

"D-dane a-ayoko na.. ilayo mo na ako dito. Please. Natatakot na ako" patuloy parin ako sa pag iyak

Hinintay niya munang tumahan ako.. pumunta naman siya sa kusina at kumuha ng tubig na ipinainom niya sakin. Nang alam niyang kalma na ako, tumayo ulit siya at kinuha ang maleta saaking walk in closet at nilagay ang mga gamit ko doon. Inaayos niya na ang lahat at inilagay ito sakanyang kotse.

Nang maayos niya ito, tinulungan niya akong tumayo at niyakap ako. Pagkatapos, inalalayan akong lumabas.

"Handa ka na bang umalis?" Tanong niya sakin.

Tanging tango lang ang naisagot ko sakanya.

Tinignan ko muna ang bahay atsaka sumakay sa kotse.
Sa huling sulyap, iiwan ko na ang mga masasamang alaala dito. Gusto kong magsimula ng bago. Gusto kong kalimutan ang lahat. Gusto kong maayos ang puso ko.

"Ok ka na?"

Binigyan ko siya ng isang pilit na ngiti. At..

"Oo. Ok na ako. Magiging okay din ako. Tutulungan mo ako di ba?" Tanong ko.

"Oo naman" hinalikan niya ako sa pisngi ko na ikinabigla ko.

Pinaandar niya na ang sasakyan. Alam ko naman kung san niya ako dadalhin eh... sa resthouse nila sa batangas. Pero siguro magsstay lang ako panandalian at aalis din para magpakalayo layo muna.

Kinuha ko ang aking cellphone at itinapon sa labas tsaka ngumiti. Makikitawag nalang muna ako kay Dane para ipaalam kila mommy.

"Umidlip ka muna. Matagal pa ang biyahe natin"

Kaya naman ipinikit ko muna ang mata ko. Makakalimutan din kita. At tuluyan na akong nakatulog.

3rd person POV

Nagkuyom ang aking kamao...

Walang hiya kang babae ka. Napaklandi mo.

Humanda ka sakin sa pagbalik mo. Dahil pagbalik mo, sisiguraduhin kong mas maraming sakit ang mararamdaman mo. Maraming pa hirap. Sa ngayon, hahayaan muna kita. Enjoy your happy life. Dahil may hangganan din yan bitch. Mag hintay ka lang. *smirk*

Tbc

~•~•~~~•~

Dear guys,

Sorry na kung ngayon langbnag update. Ilang araw kaming nawalang ng net dahil sa mga pag ulan, nasira tablet ko, tas busy pa si author sa school. Sana maintindihan niyo po. Tuwing sabado nalang siguro ako makakapag update. Sorry talaga guys. Sana maintindihan niya.

You can follow me on twitter @yssyme_13 for messages :)

Yun lang. Mahal ko kayong nagbabasa neto. Antay niyo lang ako. Lablots. Sana tuloy pa rin support niyo.