Merciless Husband

#Dangerous

Lianna's Pov

"Li? Li. Gising na. Andito na tayo"

umunat ako saglit tsaka idinilat ang aking mga mata. napakaganda ng lugar. presko, malayang malaya ang dating. hay. makakapagpahinga na din ako. walang mananakit, walang problemang iniisip. makakapag bagong buhay ako. mawawalana siya sa isip ko. kakalimutan ko na din ang nararamdaman ko para sakanya.

tinignan ko si Dane at ngumiti. isang ngiting tunay.

"tara na?" aya niya sakin.

ngumiti naman ako bilang tugon sakanya. nauna siyang bumaba at pinabuksan ako ng pinto. kinuha niya na din ang mga gamit ko sa compartment ng kotse. di ko naman maiwasan mamangha sa ganda ng lugar.

naramdaman ko nalang na may humawak sa kamay ko bigla. at inakay niya ako papasok sa resthouse nila. dinala niya ang mga gamit ko sa kwarto na pag sstayan ko.

malinis naman ang paligid. well ventilated siya.

"nagustuhan mo ba ang lugar?" tanong ni dane na galing sa second floor ng resthouse.

"yeah. salamat ha. salamat kasi pinatuloy mo ko dito. sinamahan mo ko kahit sobrang tigas ng ulo ko. hindi mo ko iniwan at never mo ko iniwan" then I hug him tight.

"shempre naman noh. hinding hindi ko iiwan ang bestfriend ko. importante ka sakin di ba? alam mo yan" sabi niya habang nakayakp din sakin.

then I smiled pero ilang saglit pa ay nakaramdam ako ng sakit sa tiyan kasabay ng aking pagkahilo.

"hey? ok ka lang?"

lalo pa kong namilipit sa sakit. napaupo ako habang hawak ang aking tiyan.

"AHHHHH" impit na sigaw ko

"hey hey! li, calm down lang. dadalhin kita sa pinakamalapit na ospital" binuhat niya naman ako ng pa bridal style at dinala sa kotse niya. di ko naman mapigilan ang mapaiyak sa sobrang sakit.

pinaharurot niya ang kotse at nakarating din agad kami sa ospital...

agad akong nilagay sa stretcher at dinala sa ER

Dane's POV

argh. nag-aalala na ko sa kalagayan niya. peste.

after 5 minutes...

lumabas na ang doctor.

"ahm doc, kamusta po siya?"

"ok naman na siya. binigyan naminsiya ng pain healer para incase na umatake ulit ang sakit. mr. paki alagaan po ng mabuti ang asawa niyo. di siya pwedeng laging nasstress. ayun sa pagsusuri ko, unti unti ng lumalaki na ang tumor sa kanyang ovary. di siya maaring magbuntis dahil sakanyang kalagayan.kaya kung maari iwasan muna natin ang bagay na yun. at kung maari ipasuri na natin siya sa mas mahusay na specialista"

natuwa ako ng sabihin ng doktor ang salitang asawa pero ang marinig ang kalagayan niya, hay.

"sige ho. salamat po doc."

at tuluyan ng nagpaalam ang doktor. pinuntahan ko naman si lianna sa kwarto niya. parang de javu lang. parang tulad lang noon na nalaman naming may sakit siya.

nakita ko naman siyang nakahiga at may nakakabit na dextros sakanyang kamay. gisingnaman siya at nakatingin lang sa kisame. malalim ang iniisip.

"ahem"

napalingon naman siya sa gawi ko at ngumiti ng pilit.

"kamusta ang pakiramdam mo? may masakit pa ba? o baka gutom ka? ano gusto mong kainin?"

"ok lang ako ano ka ba. wag ka na mag alala. tsaka busog naman ako. mamaya nalang ako kakain. wag kang paranoid." sabi niya sa nanghihina na tone.

"haist. sige pahinga ka na. sabihin mo lang kung may gusto ka ha. bibigay ko kaagad sayo. ok? magpalakas ka. tatawagan ko na din sila tita, kelangan na nila malaman ang lagay mo."

" wag nalang dane. wag muna. satin nalang muna to. please?" sabi niya ng may nangungusap na mata.

"pero di natin pwedeng itago sakanila yang lagay mo. delikado ka li. isipin mo naman sarili mo."

"please dane."

"ayoko. sila tita lang naman ah. magulang mo sila li. may karapatan silang malaman."

"*sigh* okay. may magagawa pa ba ako? tama ka naman eh"

lumapit ako sakanya at niyakap siya ng mahigpit. kawawa naman ang bestfriend ko. andaming pinagdadaanan.

"magiging okay din ang lahat li. tiwala lang."

tama. magiging okay din ang lahat.

tbc

sorry na kung yan lang update haha peace yow. labyu all.