როგორც იქნა გათენდა და თეჰიონიც წამოხტა საწოლიდან. დღეს დიდი იმედი ჰქონდა რომ ჯონგუკს ნახავდაა, დილით ადრევე გაიღვიძა და ადგა, ყავა გააკეთა მისთვის და დედასთვის რომელიც მალევე შეუერთდა თეჰიონს.
-აბა დღეს რა გეგმები გაქვს ჩემო ბიჭო?
-არ ვიცი დედაა იმედიაა დღეს მაინც იქნება ჯონგუკი სკოლაში
-იქნება აბაა რაა იმედი არ დაკარგო! ისე.. ასე ადრე რატომ ადექი?
-გამეღვიძა და ვეღარ დავიძინე..
-მშვენიერია! საკმარისი დრი გვაქვს რომ რამე გემრიელობა მოგიმზადო, რას იტყვი?
-მშვენიერი აზრია დეე!
Jungkooks pov.
დღეს პირველი დღეა როცა სკოლაში ლეასთან ერთად მივალ, ძალიან ვღელავ.. ნეტავი თეჰიონს რა რეაქცია ექნება? ან როგორ უნდა ავუხსნა ეს ყველაფერი.. ახხ ჯონგუკ მაგარ შარში ხარ!
-გუკ გაიღვიძე პატარავ?
-ხოო დედა
-რაგჭირს ხასიათზე?
-ვღელავ, როგორ ფიქრობ თეჰიონი რას იტყვის?
-არ ვიცი პატარავ.. იმედია გაგიგებს.
-ჯანდაბა ჯანდაბაა!
-დაწყნარდი გთხოვვ, რომ მიხვალ სცადე დალაპარაკება, იქნებდა გაგიგოსს
-იმედი მაქვსს თორემ მან რომ დამტოვოს ჭკუიდან შევიშლები!
-ლეას უკვე უთხარი რომ სხვა მოგწონს?
-არა მაგრამ მან მითხრა რომ არც მას უნდა ჩემზე დაქორწინება და რასაც მოიმოქმედებ შენს გვერდით ვიქნებიო
-კარგი გოგო ჩანს..
-კი ნამდვილად.
-კარგი ახლა მიდი გაემზადე, ხომ იცი ლეას შენ უნდა გაუარო და ერთად წახვალთ სკოლაში.
-ჰოო კარგი ჩავიცმევ და წავალ
-გინდა რამე მოგიმზადო?
-იყოს გზაში შევჭამ.
-კარგი მე გავალ მაშინ..
•••
-მადლობა დედა ძალიან გემრიელი იყო.
-არაფრის თეე, ახლა კი წადი სკოლაში დაგაგვიანდება
-ჰოჰოო-თეჰიონი ადგა ტელეფონი ჯიბეში ჩაიდო და სკოლისკენ აიღო გეზი.
როგორც იქნა მიაღწია სკოლამდე, ნახევრად სავსე აუდიტორიაში შეაბიჯა და უკანა რიგებში თავისი ადგილი დაიკავა. ლექციის დაწყებამდე სადღაც 15 წუთი კიდევ იყო დარჩენილი ამიტომაც ჩანთაზე თავი ჩამოდო, გადაწყვიტა ჯონგუკს დალოდებოდა, თუმცა მალე ჩაეძინა კიდევაც.
ცოტახანში კი თეჰიონს ლექტორის ხმამაღალ საუბარზე გაეღვიძა.
-თეჰიონ თუ არ იცი ამ კითხვაზე პასუხი მითხარი და სხვას ვკითხავ.
-რა.. ა..
-კარგი ვის შეუძლია მიპასუხოს?
და აი ჯონგუკმა ხელი აიწია
-მეორე მსოფლიო ომი დაიწყო 1939 წლის 1 სექტემბერს და დასრულდა 1945 წლის 2 სექტემბერს.
-სწორია ჯონგუკ, მადლობა.
-ყოჩაღ საყვარელო-უთხრა ლეამ და ლოყაზე აკოცა.
თეჰიონმა კი მხოლოდ ახლაღა შეამჩნია რომ ჯონგუკი სხვა ადგილას იჯდა თანაც გოგოსთან ერთად, ხოლო მის გვერძე ჯონგუკის ნაცვლად სრულიად უცნობი პიროვნება.
-აქ რა ჩემი ყლე ხდება-ჩაიჩურჩულა თეჰიონმა
-ისტორიის გარტყმაში არ ხარ ხო? არც მე.-დიალოგის წამოწყება სცადა უცნობმა თუმცა თეჰიონს მისი სიტყვები სულ ეკიდა, მხოლოდ ჯონგუკს და ლეას შესცქეროდა, ვერაფერს იაზრებდა.
-მასე არაა ჯონგუკ? მაცადე შენ..
-მთელი ლექციის განმავლობაში თეჰიონს "წყვილისთვის" თვალი არ მოუშორებია. მორჩა თუ არა ლექცია თეჰიონი პირველი გავარდა დარბაზიდან და საპირფარეშოში შევიდა, ჯონგუკიც მას აეკიდა.
-თეჰიონ სალაპარაკო გვაქვს
-ჰოო არა? ყველაფერი უკვე გასაგებია არაა ახსნა საჭირო.
-არა შენ სხვანაირად გაიგე, დამაცადე ყველაფერს აგიხსნი
-შემეშვი-თეჰიონმა მხარი გაჰკრა ჯონგუკს და იქაურობა დატოვა
-ჯანდაბა თეჰიონნ რატომ ხარ ასეთი ფიცხიი?!-ჩაილაპარაკა ჯობგუკმა და ისიც წავიდა.
Taehyung pov.
ჩვენს პატარა ჯონგუკს შეყვარებული გაუჩენია, ჰაჰ..
ჰგონია მე ნაკლები შემიძლია?
•••
ბიჭმა ტელეფონი ამოიღო და ვიღაც გოგოს მიწერაა, ამ გოგოს უკვე რამდენი ხანია თეჰიონი მოსწონსს და სულ ცდილობს მის სიახლოვეს იყოს. თეჰიონი კი რათქმაუნდა ამ ყველაფერს თავის სასიკეთოდ და ჯონგუკის საეჭვიანოდ გამოიყენებს.
