ჯონგუკი ისევ თეჰიონის ტუჩებს დააცხრა და გიჟივით კოცნიდა, თეჰიონმა კი მალევე შეწყვიტა ეს სიამოვნება და ჯონგუკს თვალებში ჩახედა.
-გუკ.. ქუჩაში ვართ..
-მკიდია ყველა და ყველაფერი შენს გარდა!
ჯონგუკი ისევ ცდილობდა ბიჭის ტუჩებთან მიახლოვებას თუმცა თეჰიონი აჩერებდა.
-გეყოფა აქ ხალხია და დაგვინახავენ!
-მერე რა? გრცხვენია?
-არაა ხალხში მოსაწონი ეს საქციელი!
-როგორც ყოველთვის, ხალხის აზრზე ფიქრობ! კარგი წამოდი.
გუკმა ხელი ჩასჭიდა ბიჭს და მანქანისკენ წაათრია, წინა სავარძელზე დასვა ის კი გვერდით მოუჯდა და მანქანა ადგილიდან დაძრა.
-სად მივდივართ გუკ?
-ჩემთან
-რა?! რა მინდა შენთან??
-იქ ხალხი არაა
ჩაიღიმა ჯონგუკმა.
-მშობლები?
-ისინი სახლში არარიან
თეჰიონმა თავიღა დაუქნია და ფანჯარას მიეყრდნო, ლამაზი ხედით ტკბებოდა როდესაც მოულოდნელად ბარძაყზე ვიღაცის ხელი იგრძნო. ვისი იქნებოდა თუ არა ჯონგუკის, თეჰიონმა ჩაიცინა და ისევ ფანჯარაში ყურება განაგრძო.
მალევე მივიდნენ დანიშნულების ადგილას.
სახლში კოცნა-კოცნით შევიდნენ და ასევე ავიდნენ ჯონგუკის ოთახში, ჯონგუკმა კარები ფეხით მიკეტა და საწყალი ბიჭი საწოლზე მოისროლა, ნელნელა უახლოვდებოდა თითქოს არც არაფერს ჩქარობდა, თეჰიონიც ელოდებოდა, ელოდებოდა ჯონგუკის მოახლოვებას, მის შეხებას, კოცნას..
ჯონგუკი თეჰიონს ზედ გადააჯდა და გიჟივით დაიწყო მისი ტუჩების დაკოცნვა. ყბის ძვალის გაყოლებით კისერსაც ჩაუყვა და სველი კოცნები დაუტოვა ბიჭს. თეჰიონს იმდენად სიამოვნებდა ეს ყველაფერი რომ კრუსუნი დაიწყო რაც ჯონგუკს ბოლოს უღებდა, სიამოვნებდა როცა ასეთ თეჰიონს ხედავდა, ისიც კი სიამოვნებდა რომ მას სიამოვნებას ანიჭებდა.
ჯონგუკმა თეჰიონის და თავისი ტანსაცმლის გახდა დაიწყო, აკვირდებოდა ბიჭის შიშველ სხეულს და ამ ულამაზესი ხედით ტკბებოდა.
თეჰიონი მოულოდნელად წამოდგა და ჯონგუკი დააწვინა საწოლზე, მის ზემოდან მოექცა და პრესებზე კოცნა დაუწყო, მისი ამ ნაწილით რომ დაკმაყოფილდა უფრო ქვემოთ გადაინაცვლა და ამ ადგილასაც ყველა კუთხე კუნჭული დაუკოცნა, ჯონგუკი ეუფორიაში იყო, თვალები დაეხუჭა და თავი უკან გადაეგდო, გმინავდა, საშინლად გმინავდა ეს კი თეჰიონს უფრო მეტის გაკეთების სურვილს უჩენდა. ხელი ორგანოზე მოკიდა და მაღლა-დაბლა ამოძრავებდა, ჯონგუკი გაშეშებული იწვა და ცდილობდა თავი დაემშვიდებინა.
ორივეს კარის ხმა მოესმათ თუმცა თეჰიონი არ გაჩერებულა, მალევე კაკუნის ხმაც გაისმა ჯონგუკის კარზე, რომელიც დედამისს ეკუთვნოდა.
