~გისმენთ?
-გამარჯობა სომი, მიცანი?
-თეჰიონ??
გახარებულმა წამოიყვირა გოგონამ.
-კი მე ვარ, თეჰიონი.
-რატომ მირეკავ? რამე მოხდა?
-უბრალოდ მინდოდა გაგვესეირნა.. თუ რათქმაუნდა წინააღმდეგი არ ხარ.
მშვენივრადაც იცოდა თეჰიონმა რომ სონი ამის წინააღმდეგი კიარა 100%-ით მომხრე იყო.
-არა რა წინააღმდეგი-უხერხულად ჩაიცინა გოგონამ-როცა გინდა მაშინ წავიდეთ.
-მშვენიერია ხვალ სკოლაში გნახავ და იქ გადავწყვიტოთ.
-კარგი ნახვანდის თეჰი.
წიკვინა ხმით თქვა გოგონამ, თეჰიონს ამაზე ნერვები ეშლებოდა თუნცა რაექნა? ჯონგუკის გამო უნდა მოეთმინა.
-მე შენ გაჩვენებ ჯეონ ჯონგუკ.
თეჰიონი მალევე სწავლას შეუდგა, სულ რაღაც ორ საათში ყველაფერი მოითავა და დასაწოლად გაემზადა. უცებ კი ტელეფონმა დაიწკრიალა.
თეჰიონმა ტელეფონს დახედა
/2 ახალი მესიჯი ჯეონ ჯონგუკისგან/
თეჰიონმა მალევე გახსნა ჩათი და ჯონგუკის მესიჯები წაიკითხა.
~თეჰიონ გღვიძავს?
~ხვალ სკოლაში თავი არ ამარიდო
სალაპრაკო მაქვს!
მე არ მაქვს, არშემეშვები?~
ვიძინებ.~
~მოიცა თეჰიონნ
~თეჰიონნ??
~აქ ხაარ?
~ჯანდაბა!
~ხვალ მაინც დაგიჭერ, ვერსად გამექცევი!
•საუბრის დასასრული•
გათენდა, თეჰიონი მოემზადა და ისე წავიდა რომ ტელეფონი და მითუმეტეს ჯონგუკის მესიჯები არც კი შეუმოწმებია.
შესასვლელში სომი დახვდა რომელიც თურმე მას ელოდა, თეჰიონმაც ძალით გაუცინა და მასთან ერთად შევიდა კოლეჯში.
-კარგი სომი გაკვეთილების შემდეგ გარეთ დაგელოდები და შემდეგ წავიდეთ სასეირნოდ.
-კარგი-ბედნიერმა გოგონამ მოულოდნელად ლოყაზე აკოცა თეჰიონს.
-ბოდიში.. გაუაზრებლად ვქენი.
-არაუშავრს
