Asker Miymiş? Yarı Texting

2.Bölüm

Sabah güneşinin gözüme vurmasıyla uyandım.Pencereyi açıp odayı havalandırdım.

Dolabıma ilerleyip siyah eşofman takımı giydim.Açık giyemezdim.Çünkü evde Uraz adında pislik abim vardı.Arkadaşlarını falan getirir uğraşamazdım.Oldukları zaman çok rahatsız oluyordum.İğrenç ve rahatsız edici bakışları vardı.

Telefonumu alıp saate baktım 7.30'du ailem 8.30'da kalkardı.Telefonumu cebime yerleştirip sessizce odamdan çıktım.

Mutfağa indim ve kahvaltı hazırlamaya başladım.Patates kızarttım ve kahvaltılıkları çıkarmaya başladım

Murat olacak o babam kalkardı birazdan o yüzden son olarak çayları doldurdum.

Tam mutfaktan çıkacakken abim olacak  it girdi.

"Hazırsa çık odana yüzünü çekemeyiz"dedi.

Mutfaktan çıkıp odama doğru çıkmaya başladım.Odaya çıkınca derin bir nefes aldım.Odamı toplamaya başladım.

Babamın ve abimin ütüleneceklerini odama getirip ütüledim.

Herkes işe gitmiştir diye düşünerek odadan çıktım ve merdivenlerden inip salona çıktım.

Ah Ömür ah niye çıktın ki odandan

Uraz abim ve arkadaşları Alaz ve Haris pislikleri

Hiçbirini sevmem çünkü beni rahatsız ederler gözleriyle taciz ederler ve abim sesini çıkarmaz hatta destekler.

Mutfağa geçip su alıp çıkacaktım.Hiçbirisiyle yüz yüze gelmek istemiyorum.

Sessizce mutfağa girdim.Dolaptan cam şişeyi çıkardım ve yanına bardak aldım tam arkamı dönecektim ki arkamdan  gelen sesle dondum.

"Bi selamın yok mu güzelim"Alazdı.

Salak Ömür,Aptal Ömür,İyi bok yedin Ömür

Titreyen sesimle konuştum."Çekilir misin Alaz abi" dedim.

Arkamdan diretmeden çekildi ama beni ani bir hamleyle duvara yaslayıp kapıyı çekti.

Elini ağzıma koymuştu iki kolumu da tutup tek eliyle duvara sabitlenmişti.

Kalbim korkuyla atarken burnunu boyun girintime yasladı.Derin derin soluyup öpücükler kondurmaya başladı.

Çırpınıyordum ama faydası yoktu.

Kendimden iğreniyorum
Yaşadığım hayattan iğreniyorum
Çaresizliğimden iğreniyorum

Gözlerimden yaşlar süzülürken,o ise gerdanımdan aşağıya inmeye başladı.

Bir anda durdu ve fısıldadı.

"Sus ve git hadi"

Gözlerimden yaşlar akarken başımı korkuyla salladım.

O ise mutfak kapısını açıp çıktı.

Abim beni burda yakalarsa ne yapıp eder öğrenirdi.

Suyu alıp sessizce merdivenlerden çıkıp kapıyı kapattım.

Sırtımı kapıya yaslayıp,bir elim ağzımda iken hıçkıra hıçkıra ağlayıp yere çöktüm.

Neden ki?

Hayat niye bu kadar zordu?

Bana mı zordu?

Ne olacaktı ki artık?

Ne yapacaktım?

Herseye nasıl dayanacaktım?
____________________________________

Yorum atıp vote atanlara teşekkür ederim.Atmayanlar canınız sağolsun💗

Devamı gelsin mi? Nasıl?

Fikir ve görüşlerinize açığım.