Florya Premsesi

Gizli Saklı Buluşmalar

İsmail'in resmi töreni anladığım kadarıyla çok iyi geçmişti. Evet kızlar artık kardeşimi instada takibe alıp kocam diye yorum yapabilirsiniz alin size mis gibi yerli Gavi. Ama tabi Nur'un sinir hastası olmasını istemezdik. O yüzden şimdilik durun kızlar. İsmail'in elinde ki sırtında 2024 yazan altyapı forması ile poz verdiği fotoğrafa bir kez daha baktıktan sonra instagram'dan ancak çıkabilmiştim. İsmail çok mutluydu, Nur huzurluydu, ev ahalisi bu kadar rahatken benim de mutsuz olmam imkansızdı. E tabi bir de her gün Kerem'i görmemin etkisi de büyüktü muhakkak.

Arkamdan birinin koluma dokunması ile sıçradım istemsizce.

' Pardon korkutmak istememiştim, dalmışsın sanırım.'

' Ah sorun değil Caner, nasılsın sabahtan beri göremedim seni.'

' Bomba gibiyim. Sen nasılsın? Kardeşin imza atmış mutlusundur kesin.'

Caner tatlı çocuktu. Benim gibi genç bir hemşireydi ama burada benden daha eskiydi. Onun ikinci yılıydı. İlk geldiğimden beri bana çok yardımı dokunmuştu. Geçen ay ki Kerem krizinde de büyük bir rol oynamıştı sağolsun. Bir de Fenerli olmasa mükemmel olacaktı da işte Allah bir yerden verince bir yerden alıyordu.

' Evet öyle oldu, en büyük hayaliydi o mutlu olduğu için bende çok mutluyum.'

' Umarım daha da iyi olur Çok iyi bir çocuğa benziyor, hak ediyor iyi yerlere gelmeyi. Güzel oynuyor mu peki? Eğer oynuyorsa fenere gelsin ya.'

' Ha ha ha niye? Harcayın diye mi?'

Ayrıca, aynen çocuk çok iyi oynayamıyor ama koskoca Galatasaray altyapısına alındı çünkü orası yol geçen hanı, elini kolunu sallayan girebiliyor, aynen Caner ne akıllı şeysin sen öyle. Az önce kurduğum cümleden sonra Caner bir elini kalbinin üzerine koyup vurulmuş gibi yapmaya çalıştı sanırım ama daha çok Sivas deplasmanı 44. dakika da sakatlanma numarası yapan Aboubakar gibiydi...

' Ah! Acıttın hemşire hanım.'

Bu kelime Kerem dışında ki insanlara yasak olabilir miydi lütfen?

' Yalnızca gerçekleri söylüyorum üzgünüm.'

Diyerek yalandan yüzümü asıp ardından gülmeye devam ettim. Bu çocuk arada beni güldürüyordu. Fenerli olması gülmeme yeterdi zaten de neyse. Doktorlara dosyaları imzalatmak için Caner'in yanından ayrıldım. Bir fenerli ile bu kadar sohbet yeterliydi bence.

.....

Nöbetim bitince koşa koşa hastanenin kapısına geldim. Bulduğum ilk taksiye atlayıp bir an önce Kerem'e gitmek istiyordum. Yarasını dikmemin üstünden 2 gün geçmişti. Dün de iş çıkışı evine gitmiş ve pansuman yapmıştım. Sıra bugündeydi. Taksi bakınmak için elimi kaldırdığımda yanıma yaklaşan araba ile gerilmiştim çünkü kime ait olduğu gayet iyi biliyordum. Caner...

' Hey' Taksi mi bekliyorsun. Saat çok geç oldu istersen ben bırakayım?'

' HAYIR!'

Sesim beklediğimden daha yüksek çıkmıştı. Kerem'in evine gittiğimi kesinlikle kimseye söylememem gerekiyordu ve bu beni biraz panikletmişti. Resmen lise yıllarına dönmüş gizli saklı buluşmalara gidiyordum... Beni bu hallere düşürenler utansındı.

' Tamam sakin ol sadece senin için demiştim yani gece zor olmasın gitmen diye.'

' Pardon kusura bakma lütfen aklım başka bir şeydeydi de o yüzden istemeden sesim yüksek çıktı. İşim var benim sonra görüşürüz, yarın öğlen nöbette yani şimdi biraz hızlı gitmem gerek. Hoşça kal.'

Durdurduğum ilk taksiye atlayıp Kerem'in evinin adresini verdim. Hafta başında benim nöbet saatlerimi konuşmuş ve çıkışlarda geleceğimi söylemiştim yani saat gece yarısı olmasına rağmen muhtemelen şuan beni bekliyordu. Yarın da öğlen işe gitmeden uğrayıp kontrol edecektim. 4 gün sonra da dikişleri alacaktım her şey planlanmıştı yani. Taksi durduğunda ücreti ödeyip indim.