Second Chance

2

I already took leo from Tzuyu's house.

Pagdating ko kanina sa bahay nila, hindi ako nakapasok, sabi kasi nila may ginagawa sila. Ewan ko pero sobrang weird dahil hindi nila ako pinapapasok na parang hindi ako karapat dapat pumasok sa loob ng bahay nila. Nakaramdam ako ng sama ng loob, sa totoo lang. Pero kinalimutan ko na rin at baka ayaw lang talaga nila ako papasukin sa loob.

Nang makarating na kami sa bahay ni Mom, pumasok na kaagad ako ng kwarto to take a half bath at pagkatapos naman, humiga na ako sa kama to work. Hanggang sa pumasok si Leo sa loob ng kwarto ko, and he's holding something.

"What is that?" Tanong ko sakaniya.

"My toy" he said. "Your toy? Baka kinuha mo lang yan kay Catiana."

"No, her auntie gave it to me." He said.

"Just go to sleep, Leo." sabi ko sakaniya. Humiga naman siya sa sarili niyang kama sabay patay ng lamp.

Dito siya sa kwarto ko muna matutulog since wala sila mom and tito dad. Ayaw ko naman na mag isa siya sa kwarto niya.

Habang may ginagawa ako sa laptop nang biglang mag call si Jisoo sa'kin.

"What are you doing?" she asked me.

"Working, Why?"

"Can i go there? can't sleep." she said.

Alam ko na hindi na naman siya pinapatulog ng iniisip niya.

"Okay, just drive safe." sabi ko sabay baba ng phone.

Naalala ko na si Somi natutulog sa bahay nila Dad. Kaya i text her kung okay lang siya sa bahay nila Dad, at sinabi niya naman na naka alis na siya dahil wala na raw ang dad niya sa bahay nila. She also thanked me dahil pinatuloy ko siya sa bahay nila dad.

After 10 minutes, nandito na si Jisoo, may dalang isang case na beer. Hindi naman ako na inform na iinom pala kami ngayon.

"Iinom pala tayo?" Tanong ko. "Oo, para makatulog na ako. Dito na rin ako matutulog." She said.

Hindi ko na alam kung saan ako matutulog nito, lalo na't natutulog si Jisoo sa kama ko.

Nakailang beer na rin kami at ngayon nag ku-kwento na si Jisoo. "She came back, and I want to see her." She said.

Alam kong lasing na siya pero alam kong totoo siya sa sinasabi niya. Alam kong miss niya na rin si Chaeng.

"But how? Paano ko siya
makikita?" she's already crying.

"I don't know, Chu. Pero kung alam ko lang kung na saan siya ngayon, ako na ang bahala para makita mo siya." sabi ko sakaniya. She laughed then cried again. I know she really miss chaeng pero hindi ko alam kung paano ko rin mahahanap si Chaeng. Maybe on her mother's house.

"Sana hindi ko na lang siya hinayaan mawala." This hit me really hard.

Kahit ako yun rin ang sasabihin ko, sana hindi ko na lang siya hinayaan mawala. Kasi ang hirap, ang hirap isipin na kung ano ang ginagawa niya ngayon? Mahal pa ba niya ako? O kaya naman, ako pa ba?

Those questions still hunting me every night. Hindi ako pinapatulog nito kaya gabi gabi ko na lang iniisip na mas unahin ko na lang yung kasiyahan niya kaysa sa nararamdaman ko.