Chapter 1

379 33 0
                                    

Zawgyi

            " မင္းကို ဒီအေၾကာင္းေတြထပ္မေျပာနဲ႔ေတာ့လို႔ ငါေျပာေနတယ္ေလ။"

            "မရဘူး ေျပာရမွာပဲ။ရွင္ကအခုထိ သူ႔ကိုမေမ့နိုင္ေသးဘူးမလား။ခုလည္း သူ႔ဘယ္ေရာက္ေနလဲဆိုတာရွင္လိုက္ စံုစမ္းေနတာပဲေလ။"

            Jeongwoo ေက်ာင္းမွအိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ထမင္းစားခန္းဘက္မွ စကားမ်ားေနသံကိုၾကားလိုက္ရသည္။သူ႔မိဘမ်ား စကားမ်ားၾကသည္မွာ မဆန္းေတာ့ၿပီမို႔ Jeongwoo လည္း အိပ္ခန္းထဲသို႔သာ တန္းဝင္သြားလိုက္သည္။

           "မင္း ထပ္မေျပာနဲ႔ေတာ့။"

           "Park Jihoon ရွင္အက်င့္မေကာင္းတဲ့သူ။ဒီေလာက္နွစ္ေတြၾကာေနတာေတာင္ ဘာေၾကာင့္ရွင့္ငယ္ခ်စ္ဦးကိုမေမ့နိုင္ျဖစ္ေနရတာလဲ။"

            ဝုန္းခနဲတံခါးေဆာင့္ပိတ္သံ၊အေဖျဖစ္သူ ကားေမာင္းထြက္သြားသံနွင့္ အေမျဖစ္သူ၏ ငိုယိုေနသံမ်ားကို နားေထာင္ေနရင္းမွ Jeongwoo သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။

            Jeongwoo လူမွန္းသိတတ္စအ႐ြယ္ကတည္းက ယခုအထက္တန္း ဒုတိယနွစ္ေရာက္သည္အထိ မိဘနွစ္ပါးရန္ျဖစ္သံမ်ားနွင့္သာ ႀကီးျပင္းခဲ့ရသည္။အေမကအေဖ့ကိုခ်စ္သေလာက္ အေဖကေတာ့အေမ့ကိုတစ္စက္ကေလးမွ ခ်စ္ပံုမေပၚေပ။

             အေမ့ေျပာစကားအရေတာ့ အေဖ့ငယ္ခ်စ္ဦးေၾကာင့္ စကားမ်ားၾကသည္ဟုပင္။Jeongwoo တစ္ခါတစ္ေလ အေဖ့ငယ္ခ်စ္ဦးကို မုန္းတီးမိသည္။သူ႔ေၾကာင့္ပင္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္မိသားစုဘဝကို မပိုင္ဆိုင္ရျခင္း မဟုတ္ေပေလာ။

           အတန္ၾကာမွ အသံမ်ားတိတ္သြားသျဖင့္ Jeongwoo အခန္းထဲမွထြက္လာခဲ့သည္။ထို႔ေနာက္ ေရေသာက္ရန္ ထမင္းစားခန္းဘက္သို႔အသြားတြင္ စာၾကည့္ခန္းတံခါးပြင့္ေနသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ပံုမွန္အားျဖင့္ အေဖျဖစ္သူသည္ စာၾကည့္ခန္းတြင္သာေနေလ့ရွိၿပီး မည္သူ႔ကိုမွေပးမဝင္တတ္ေပ။

           ထို႔ေၾကာင့္ Jeongwoo လည္းအနည္းငယ္သိခ်င္စိတ္ျဖစ္ကာ အခန္းထဲဝင္ၾကည့္လိုက္သည္။အေဖ့ငယ္ခ်စ္ဦးဆိုသူ နွင့္ပတ္သက္၍ ေတြ႕လိုေတြ႕ျငား ေလ်ွာက္ၾကည့္ေနမိသည္။ထို႔ေနာက္ အလုပ္စားပြဲေပၚ၌ တင္ထားေသာ ဓာတ္ပံုတစ္ပံုကို စိတ္ဝင္စားမိသြားသည္။

Travel to my father's pastWhere stories live. Discover now