Zawgyi
Jeongwoo အေပၚထပ္သို႔ေျပးတက္သြားကာ အခန္းေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ တုန္ယင္စြာျဖင့္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
အေတြးမ်ားကလည္း ေယာက္ယက္ခတ္ေျပးလႊားေနေသာေၾကာင့္ အခန္းအျပင္မွ အကိုနွင့္မိဘမ်ား၏ ေခၚသံကိုလည္း တံု႔ျပန္နိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ေပ။
"Hyung နဲ႔အေဖ ကဘယ္လိုလုပ္သိေနရတာလဲ။စိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ထားစမ္း Park Jeongwoo ။မေၾကာက္စမ္းနဲ႔။"
Jeongwoo မိမိကိုယ္ကို အားေပးစကားမ်ား တီးတိုး႐ြတ္ဆိုေနမိသည္။ထို႔သို႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ထိုင္ေနၿပီးမွ စိတ္ျပန္လည္ တည္ၿငိမ္သြားကာ အခန္းတံခါးဆီသို႔သြား၍
"အေဖ အေမ hyung ကြၽန္ေတာ္ခဏေလာက္နားခ်င္တယ္။"
မိသားစုဝင္မ်ားမွာ အေစာပိုင္းက Jeongwoo ၏အျပဳအမူေၾကာင့္စိတ္ပူေနၾကေသာ္လည္း ယခုတြင္ေတာ့တည္ၿငိမ္ေနပံုရ၍ အနည္းငယ္စိတ္ခ်သြားၾကသည္။
Jinwoo လည္း ရုတ္တရက္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ညီျဖစ္သူ၏အျပဳအမူမ်ားေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အားနာစြာျဖင့္
"ငါ့ညီေလးက ေနေကာင္းခါစရွိေသးလို႔ပါ။မင္းတို႔လန္႔သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ။"
"ရပါတယ္ ငါတို႔ကေျပာရမယ့္သူေတြမွမဟုတ္တာ။ဒါနဲ႔ မင္းညီက အခုဘယ္တကၠသိုလ္မွာလဲ။"
"T တကၠသိုလ္မွာ Vet ေမဂ်ာ ပထမနွစ္။"
Yoshi ၏အေမးကိုျပန္ေျဖလိုက္သည္။ေဘးတြင္ထိုင္ေနေသာ Junkyu မွ
"ဟုတ္လား။ငါ့ညီကလည္း vet ကပဲ။သူကဒုတိယနွစ္က မင္းညီေလးကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ေျပာထားေပးမယ္။"
"ေအး မင္းကခဏခဏ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ခရီးသြားေနရတာဆိုေတာ့ မင္းညီကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ငါတို႔ တာဝန္သာထားလိုက္။"
Jihoon ကလည္း ေထာက္ခံသည့္အေနျဖင့္ ဝင္ေျပာေလသည္။Jinwoo လည္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေက်းဇူးတင္ေသာအၾကည့္တို႔ျဖင့္သာ ၿပံဳးျပလိုက္ေတာ့သည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ Jeongwoo အိပ္ယာေပၚတြင္လွဲေနရင္း ရုတ္တရက္ တစ္စံုတစ္ခုကိုသတိရသြားကာ ထထိုင္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
Travel to my father's past
Fanfictionအေဖျဖစ္သူရဲ႕ အတိတ္ကိုေရာက္ရွိသြားေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ အတိတ္ကအျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုအလံုးစံုသိရွိသြားေသာအခါ အဖေဖြစ်သူရဲ့ အတိတ်ကိုရောက်ရှိသွားသော ကောင်လေးတစ်ယောက် အတိတ်ကအဖြစ်အပျက်များကိုအလုံးစုံသိရှိသွားသောအခါ
