Antebellum Series #4: We Owned The Night

Chapter 20

"Sa pag examine namin ng dugo niya. Nalaman naming hindi siya pwedeng uminom ng marami dahil mahina ang immune system niya at kapag ma-ulit pa ito baka ma brain dead siya." nagkatinginan kami ni Tita. Tumayo si Tita at kinausap ang doctor, lumabas muna sila habang ‘ko naman ay napa tingin kay Refry na naluluha na.

"Hindi ito ang unang pagkakataon na ni lunod niya ang sarili niya sa alak. Sana ngayon malaman mo na, mahal na mahal ka ng kaibigan ko." nakita ko ang paggalaw ng kamay ni Joylyn kaya naman mabilis ‘kong lumapit sa kama niya at hinawakan ‘yon.

Unti-unti n‘yang minulat ang mga Maya niya. Inalalayan ko siyang maka upo, na sapo-sapo ang kanyang ulo. Binigyan naman agad siya ni Refry ng tubig. Nang makitang ayos na si Joylyn ay lumabas na ‘ko para bigyan sila ng privacy at para maka pag-usap sila. Paglabas ko ay wala si Tita at ang Doctor, umupo na lang ako sa bench sa tapat ng kwarto ni Joylyn habang hinihintay ang pagbalik ni Tita.

"She need to stay here for a couple of days." ani ni Tita ng makabalik siya dala ang isang supot na may lamang mga vitamins.

Pumasok na kami pagkatapos at nakita naming tulog na ulit si Joylyn.

"Sandy, bumili muna tayo ng makakain. Hindi pa kayo nakaka pagdinnner." sumang-ayon ‘ko sa sinabi ni Refry at sumama na sa kanya sa pagbili.

Bumili lang kami sa pinaka malapit na drivetru at habang naghihintay sa order namin biglang tumunog ang tyan ko.

"Your hungry," natatawang sabi niya pero natahimik din siya ng biglang tumunog ang tyan niya.

"Well, I'm not the only one." mabuti na lang at dumating din ang order namin. Habang nasa byahe ay dumaan kami sa Starbucks.

Huminto muna kami para bumili pagkatapos ay dumeretso na kami sa Hospital. Pagpasok ko ay naka upo na si Joylyn habang si Tita ay may ginagawa sa laptop niya, nakita ko ring may prutas sa table.

"I called my secretary to bring my laptop," sabi niya at kumagat ng apple na may ketchup. Napangiwi ‘ko dun, how does it taste? Inilagay ko na ang binili namin sa lamesa at inayos ‘yon para makakain na.

Kumuha na ‘ko ng pagkain at kumuha rin so Refry para kay Joylyn. Habang kumakain ‘ko ay sinusubuan naman ni Refry si Joylyn na tahimik lang ngumunguya. Habang kumakain ‘ko ay naka tanggap ‘ko ng isang notification. May sinend na link sa ‘kin ang isa sa kaklase naming si Elisa.

Umakyat sa ulo ko ang dugo ko ng mabuksan ang link na sinend niya.
It's a picture na kung saan makikitang lumabas galing sa Ob-gyne with a caption na 'The reason why she's absent the whole day, today!' may notification na naman ‘kong na tanggap galing kay Elisa. She said that, she saw that post and she want me to be aware.

I said my thank you to her. Pinatay ko ang cellphone ko dahil na te-temp ‘kong basahin ang mga comments nila. Na alam ko namang hindi maganda, napa baling ang tingin ko kay Joylyn tahimik lang itong kumakain at tulala. Tumayo ‘ko at pinuntahan siya para yakapin.

"Forget about the post, alam naman nating hindi ‘yon totoo." naramdaman ko naman ang pagbasa ng damit ko. Nagtatangkang tumingin sa ‘kin si Refry, tinuro ko ang cellphone ni Joylyn na nasa gilid niya.

Nakita ko ang pagkunot ng nuo niya at ang pag-iba ng awra niya. Hinintay ko na munang kumalma si Joylyn, bago ‘ko lumapit kay Tita Patty at sinabi kung ba‘t umiyak si Joylyn.
Nagalit si Tita dun at ang sabi ko, ‘ko na ang gagawa ng paraan.

I won't let them ruin someone's life, especially those people who's special to me.

To be continued.......