Nagising ako ng marinig ko ang pagbukas ng pinto.
"It's already midnight, ba’t—" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng maka amoy ako ng beer.
Lumapit agad ako kay Joylyn at inalalayan siya. Lasing na lasing ang gaga, mabuti na lang at hindi pa gumising si Tita ganitong oras kasi ay gumigising siya para kumain ng Pickles na isasaw-saw niya sa ice cream, iyong ang craving niya sa ngayon.
Mabuti na lang at naipasok ko na si Joylyn bago pa lumabas si Tita ng kanyang room. Pina upo ko muna siya sa sofa ng kwarto niya bago ako bumaba ulit para kinuha ng mainit na tubig.
"Oh, naka uwi na si Joylyn?" tanong ni Tita Patty na nasa kusina na pala.
"Oo, tita. Kanina pa naka uwi." ani ko at pasimpleng kinuha ng palanggana na may mainit na tubig.
"Sige po, tita. Akyat na ‘ko." sabi ko at pumunta na sa kwarto ni Joylyn. Tinulungan ko siyang hubarin ang suot niya at inalalayan siya papunta sa bathtub para naman mahimasmasan siya.
"What happened?" tanong ko sa kanya habang nilalagyan ng sabon ang tub.
"He kiss her, I saw it. He......" pinigilan ko na siya sa pagsalita nang makita ko ang sakit at pait sa mga mata niya. I hug her and let her cry.
Nangmahimas-masan siya ay tinulungan ko siyang magbihis. Instead of asking her on what really happened. I just hug her and we lay down in the bed, till she fell asleep. Gusto kong tawagan si Refry para tanongin kung anong nangyari, pero na isip kong mas maganda kung personal akong magtanong. I feel asleep after thinking of it, sa room na ni Joylyn ako natulog. I just don't want to leave her when she's broken and hurt.
I woke up when I suddenly feel hot, that's when I realized that Joylyn is burning with fever. Tumayo agad ako para kumuha ng mainit na tubig at gamot ng makita kong nagluluto si Tita.
"Good morning, Sandy."
"Morning Tita."
"Who's sick?" tanong ni Tita ng kumuha ako ng gamot at maligamgam na tubig.
"Joylyn is having a fever, tita." sagot ko.
"What? You continue what I'm doing, ako na ang bahala kay Joylyn. May klase ka, hindi pwedeng absent kayong dalaw. I can take care of her. Mas mabuting mag-ayos ka na at baka ma late ka." aniya ni Tita, sinunod ko agad ang sinabi niya. Ako na ang nagpatuloy sa niluluto ni Tita.
Before I went to school I check on Joylyn. She's peacefully sleeping in her bed. I walk towards her bed and kiss her in the forehead, nakita ko si Tita sa sala nagkakape habang nasa lap niya ang laptop niya.
"Nag away ba si Refry at Joylyn?" biglang tanong ni Tita.
"Hindi ko po alam, bakit po tita?"
"Andami kasing missed calls at text si Joylyn galing kay Refry and while she's asleep she keep on mumbling how she hate Refry." that's why I'm going to school. I'm gonna ask Refry about it. I just hope he will be honest to me.
"I'm gonna figure out what happened, tita. I'll ask Refry in person." seryosong sabi ko. Tumango naman si Tita nagpa-alam na ako at umalis na.
Na kasabay ko si Maniya sa pagpasok nagkita kasi kami sa entrance ng school tsaka magkatabi Lang naman ang room namin kaya sabay n kaming naglakad.
"Anong meron?" tanong ni Maniya nang makitang naka tingin sa ‘min ang mga studyante or I should say naka tingin sa ‘kin. Napa talon sa gulat si Maniya nang biglang may umakbay sa kanya.
"He's here, Sandy." sa sinabi ni Christian ay alam ko na kung bakit sila titig na sa ‘kin.
Malapit na kami sa building at mula sa kinatatayuan namin kitang-kita ko ang isang lalaking may hawak na bouquet na pinapalibutan ng mga Dalians, fans ni Dallen.
"Hey, good morning. This is for you." aniya nang magkatapat kami, I don't wanna be rude kaya tinanggap ko ang bulaklak na hawak niya.
"Bro" nag fist bomb pa silang dalawa ni Christian.
"You're girlfriend?" tanong ni Jason.
"This is Maniya Farimosa, babe. This is Jason Farien." pagpapakilala ni Christian. Right, wala pala sila nung may laro.
"it's nice to meet you," nagkamayan silang dalawa.
"Kumain ka na ba?" tanong bigla ni Jason.
"Kumain na ako bago ako pumunta dito."
Nabaling ang atensyon ko kay Refry na naka tingin sa ‘kin. Mukhang inaabangan niya si Joylyn, nang makita niyang naka tingin ako sa kanya ay dali-dali siyang tumalikod.
"Excuse me." sabi ko at mabilis na sinundan si Refry.
Susunod din sana si Jason, mabuti na lang at na hila siya ni Christian papuntang cafeteria magpapa libre ata ang mukong. Huminto siya sa garden at pabagsak na, na upo sa damo.
"I didn't kiss her, that bitch kiss me." inis na saad niya. Umupo ako sa tabi niya at nagsimulang magtanong.
"What happened?" ayokong magalit agad sa kanya, I still want to hear his side before I conclude.
"Our research paper has accepted and my team decided to have a celebration in a bar. I just went to your apartment and fetch Joylyn so that I could tell her about the party and ask her if I could go. Since she's busy with they're experiment." seryosong nakikinig lang ako.
"She said yes, but I should not drink much and I did. I didn't accept any drink from my team. I was in the bar with them but my attention was on my cellphone. I was about to leave when suddenly Celestine appeared and kiss me. I was so shock but then I eventually push her away, but it was to late one of her friends film it and post it on its my day. Joylyn saw it and she got mad at me. Ni hindi niya sinasagot ang tawag ko. I am damn worried nung sinabihan ako ni Christian na maagang umuwi si Joylyn."
"What time was that?" tanong ko.
"Around 8:50."
"She went home around 12." seryosong sabi ko.
"She was wasted, I don't know how she managed to go home. She can barely walk, and now she's having a fever." I don't want him to feel bad, but he need to know.
Napa suntok siya sa damo dahil sa sinabi ko. I can see tears forming in his eyes.
"She's really hurt,"
"I didn't kiss that bitch."
"I know but... can you do me a favor?" tanong ko.
"What is it?"
"Give her sometime." sabi ko at nagpa-alam na sa kanya. Dahil malapit na ang oras ng klase.
Pagpasok ko sa room ay nakita ko si Christian na naka upo na.
"Umalis na si Jason." naka hinga ako nang maluwag sa sinabi niya.
"But he'll be back, treat niya daw tayo ng lunch outside." biglang bumalik ang bara sa lalamunan ko dahil sa sinabi niya. Napa tingin tuloy ako sa pwesto ni Champ, na tahimik lang na nagbabasa.
Andito ba siya kanina? Nakita niya kaya si Jason?
"Champ was here the whole time at nakita niya yung pagtanggap mo sa bulaklak na dala ni Jason."
Is he mad?
"Nagtatampo lang yan. Narinig ko nga pala sa mga ka teammates niya na may gusto raw si Champ sa’yo." sinamaan ko ng tingin si Christian dahil sa kadaldalan niya.
"What I'm just answering the questions that was written on you face." hindi ko na lang pinansin si Christian at inabala ko na lang ang sarili sa pagbabasa ng comics.
To be continued............
YOU ARE READING
Antebellum Series #4: We Owned The Night
RastgeleFor they're safety They remain unknown They remain nerds They kept on waiting For when they gonna own the night