Kahvaltımızı yapmış salonda oturuyorduk. Herkes sevgililerinin yanına oturmuş telefonları ile ilgileniyordu.
"Lan şerrolar, dışarı ne zaman çıkarız?"
Dedim bıkkın bir ses ile. Sıkıntıdan ölmüştüm!
"E çıkalım şimdi. Zaten bu hafta hep bizdesiniz evde çok vakit geçiririz."
Felix'in ailesi gelene kadar onlarda kalacaktık. Siktir! Babamın bir hafta burda kalacağımdan haberi yoktu!
"Bi-bişey dicem."
Herkes bana döndü.
"Noldu güzelim?"
Dedi Minho.
"Ben babama bir hafta burda kalacağımı söylemedim. Aramam lazım."
"Ara güzelim, yanındayız tamam mı?"
Dedi Minho.
"Tamam."
Daha sonra yaklaştı ve yanağıma bir öpücük kondurdu.
Telefonu çıkarttım ve onu aradım. Beşinci çalışda açtı. Hoparlöre aldım.
"Alo, baba."
"Ne var?"
"Ben bu hafta Felix'in evinde kalacağım."
"Ee, ne yapacağım yani bunu şimdi?"
"Haberin olsun diye söyledim."
"Siktir git. Sende olmazsın bir hafta evde rahat ederim."
"Görüşürüz."
Cevap vermeden yüzüme kapattı.
"Orosbu çocuğu."
Diye söylendi Chan.
"Gel annecim buraya, gel yanıma."
Gözlerim dolmuştu. Birisi dokunsa ağlayacaktım. Kalkıp Jeongin'in yanına gittim. Chan biraz kenara kaydı ve beni ortalarına oturtturdu.
"Biz şuraları toplayalım sonra çıkalım."
Dedi Minho. Daha sonra Chan ve Jeongin dışında hepsi odadan çıktı.
"Hanji'm, bana bak bebeğim."
Dönüp baktım.
"Ben artık senin babanım, o adamı boşver artık tamam mı?"
Gözlerim daha çok doldu.
"Ağlama bebeğim. Bak artık ben senin annen oldum Chan baban oldu. Hadi bak, ağlama."
Dedi Jeongin. Kendimi tutamadım ve sol gözümden bir yaş aktı. Chan yüzümü avuçlarının içine aldı ve gözyaşımı sildi.
"Ağlama."
Dedi ve beni kendine çekip sarıldı. Arkamdanda Jeongin sarıldı.
"Sizi çok seviyorum... Anne ve baba."
Dedim. Anne ve baba diyişimde sesim o kadar titremişti ki...
"Oh, minik bebeğim. Yapma böyle, artık ağlamak yok."
Dedi Jeongin. O bu konularda çok daha hassastı. Chan ise ona göre daha soğuk olurdu.
"Ağlama artık Jisungie, hadi bak dışarı çıkacağız ve eğleneceğiz, tamam mı?"
Dedi Chan sevgi dolu sesi ile.
"Tamam."
Sesim titriyordu.
"Gel bakalım elini yüzünü yıkayalım rahatla."
Dedi Jeongin ve elimi tutup banyoya doğru ilerledi. Chan, diğerlerinin yanına gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Oyun/Minsung
Fiksi Penggemar(Belirli bir konu yok her halt var ama ufacık bir bilgilendirme) Jisung babasından şiddet görüyordu. Aslında onun arkadaşları olan ailesi, onun hayatını kurtarmıştı.
