Kalbimin Pislik Hükümdarı

Kız Toplanma Günü

En güzel gün Melis ve Selenle ilan ettiğimiz kız toplanma günü.Tıpkı bu günkü gibi.Hele dün akşamdan sonra bana o kadar iyi geldi ki anlatamam.

Sabah alarmımın çalmasıyla kalktım.Filmlerdeki insanlar gibi yavaşça yatağımdan doğruldum ve güzelce gerindim demeyi çok isterdim ama tabiki öyle bişey olmadı.İlk olarak alarmıma "Kapa çeneni uyandım işte,yorgunuz herhalde di mi? Dün gece Dorukla kavga eden sen değildin beni anlamıyorsun!" diye bağrındım.Evet sabah uyandığımda aklını kaçırmış biri gibi davranıyordum.Büyük uğraşlarım sonunda yatakta kaybolan telefonumu bularak alarmı kapadım."Sonunda sustun" diye çemkirmeyi de unutmadım.Sonra tatlı iç sesim bana onun beni duyamayacağını hatırlattı.Sanki ben bunu bilmiyorum.

Yüzümü yıkadıktan sonra biraz kendime gelmiş gibiydim.Bu kadar delirmemin sebebi dün Dorukla yaşadıklarımızdı.Ona istediğim her şeyi söylemediğim için kendimi patlamak üzere olan bomba gibi hissediyordum.Bu patlamayı Selen ve Melis yanında zaten yaşadım.

Kızlarla kahvaltıya gidicektik.Dünün kasvetli havasından izlerin olduğu bir sabahtı bu.Neyse ki yağmur yağmıyordu.Ancak kar soğuğu bizi terk etmemişti de.Bu yüzden mavi kaşemi giyecektim.Altıma kalın kilotlu çorap ve siyah bir etek giydim.Üstümde beyaz bir kazak seçtim.Altıma da siyah çizmelerimi geçirdim.Saçlarımı da dün yıkamış ve örmüş olmanın rahatlığıyla sadece örgülerimi açarak hallettim.Biraz makyaj ve parfümden sonra bence tamamdım.

Dışarı çıkıp durağa yürümeye başladım.Durakta Dorukla karşılaşmak tabiki beklemediğim bir şeydi.Göz göze gelmeseydik kesinlikle görmemiş gibi yapardım.Ancak bana kalmadan Doruk zaten laf attı:

-Günaydın atarlı.
-Günaydın şımarık.
-Sabah sabah nereye böyle?
-Kahvaltı sen?
-Ben de.
Uzun bir sessizlik oldu.Onunla konuşmak istediğim kadar bağlanmaktan da korkuyordum.Bu yüzden çok laf atmıyordum.Aslında merak ettiğim o kadar çok şey vardı ki.Mesela kiminle buluşucaktı?Yine çok tatlı olmuştu.Sonra neden arabayla gitmiyordu.Kesin tamirdedir.

Bunları düşünürken otobüs geldi:
-Benim otobüsüm geldi,görüşürüz,diyerek otobüse doğru yürümeye başladım.Ancak o da arkamdan geliyordu.Ne oldu der gibi bakarken konuştu:

-Bu gün tesadüfler peşimizi bırakmıyor atarlı.Ben de bu otobüsle gideceğim.
-Öyle mi ? diyip önden gittim ve ikili koltuklardan birine oturdum.Evet ondan korkuyordum ama kaçmıyordum da.Onun yaşatacaklarından korkum duygularıma engel değildi.O da geldi yanıma oturdu.

-Yolculuk nereye bakalım? diye sordu.
-Hayal kafe.Sen?
-Tüh atarlı,bir kafeyle kaçırmışız.Ben Sarı kafeye gidiyorum.
Sarı kafe ve hayal kafe bir cadde üzerinde yan yanalardı.
-Bu tesadüfün olmaması güzel oldu bence.İçeri birlikte girmemiz arkadaşının hoşuna gitmezdi herhalde.
"Evet böylece kiminle gittiğini öğrenmeye çalıştım.Biliyorum çok belli oluyordu ama bu merakla gidip gizlice bakmam daha sakıncalı olurdu canım."
-Tabi bizimkiler sevgilimden yeni ayrıldığımı ve bunun biraz hızlı olduğunu söyleyip dalga geçerlerdi ama onlara gerçekleri anlatırdık.Sorun olmazdı,diyerek imalı imalı gülümsedi.Sonra benim kadar onun da meraklı olduğunu belirten bir şey söyledi:
-Tabi senin arkadaşın için sorun olursa o ayrı.

İç sesim pis pis sırıttı ve hadi onu merakta bırak gibi şeytani düşünceler fısıldadı.Aslında bir an yapmayı düşündüm ama ona baktığımda öyle bakmıştı ki.Kıyamadım ya da yemedi bilmiyorum.Ama bakışları bir şekilde bunu yapmama engel oldu.O yüzden kızlarla buluşucağımı belirticek şekilde cevap verdim:
-Okulun tüm kızları senin için deliriyor olabilir ama benim arkadaşlarım onlardan değil şımarık.
-Birlikte takılmamız sorun olmazdı o zaman?
-Hayır.

Tam gözlerimin içine bakıyordu.Evet Doruk yaptığın insanlık mı şimdi?Bu konuşmayı "tamam" diyerek bitirdi.İnanabiliyor musunuz?Piskologlara daha önce göt oluş sendromunu bulduğumu söylemiştim.Çözümünü bulan yok mu acaba?Şu an bir kez daha yaşıyorum da.Sağlıma zararsın Doruk -_-