"Hayat kafama vura vura öğretecek demiştim ya,öğretti..!"
Normal insanlar müzik dinler bense acılarımın acı çığlıklarını.Peki ya acı nedir? Yaralanmak, sızlanmak... Bu kelimelerin bütün ortak noktası yine acıdır aslında. Eğer yaralanmışsa bir yerin acı çekersin. Peki ya ruhun yaralıysa ozaman nolur? Ben söylim mi, Hiçbirşey... Sadece oturup acılarının çığlıklarını dinlersin. Ruhunun nasıl sızladığını izlersin. Şuan bende tam olarak bunu yapıyorum acılarımın çığlıklarını dinliyorum.Sessiz sessiz ve bir hâyli çaresiz..!
Hastaneden eve geleli 2 saat olmuştu. Hava yavaş yavaş kararıyordu.Tıpkı gözlerim gibi tıpkı ruhum gibi. Yarı baygın bir halde karşımda telefonla konuşan o iğrenç adama bakıyorum.Nasıl da kusursuz bir insan gibi duruyor. Kendini dünyanın en mükemmel insanı gibi yapıyor.Oysaki içindeki çirkinlikleri saymak mümkün değil. Telefon konuşmasını bitirip bana döndü.İçimden keşke hiç bitmeseydi o konuşma demeden edemedim.
-Nasılsın Karıcığım. Başın hâlâ ağrıyor mu?
-Bide soruyor musun gerçekten?
-Çok kabasın ama Eda. Tabiiki sorucam sen benim karımsın sonuçta.
-Bu yüzden mi evlendiğimizden beri bana sürekli şiddet uyguladın?
-Aaa ama karıcığım şiddet demeyelim biz buna aşk diyelim olur mu?
-Senden de aşkından da iğreniyorum anladın mı?
Bu söylediğim kendisini sinirlendirmiş olsa gerek dişlerini sıkarak bana doğru bir adım attı. Ve yine o iğrenç nefesini yüzümde hissettim.
-Bana bak Eda! Hastaneden yeni çıktın şansini fazla zorlama istersen.
-Senden korkmuyorum!
-Vay! vay! vay! bak sen demek korkmuyorsun.
Ondan korkmadığıma da sinirlenip avcuyla çenemi sıkmaya başlayınca ona karşı direnmeye çalışarak bende kolunu elimle sıkıyordum. Ama erkek gücü işte bir şekilde o daha çok güçlü olabiliyor ve benim canım daha çok yanıyor.
-İstediğini yapabilirsin bana. Umrumda değil anlıyor musun?
Çünkü sen bana vurdukça ben daha çok güçleniyorum.
-öyle mi eda hanım!
Çenemi sıkmasından gözümden akan gözyaşlarımla kendimden son derece emin bir şekilde;
-Evet öyle! Dedim.
Ve işte o an beşinci tokadımı yemiş oldum. Yediğim tokatları neden saydığımı merak ediyorsunuz değil mi? Hemen söylim gün gelecek bana attığı her tokadın acısını yasattığı her yaranın bedelini ödetecegim ona.
-Yürü!
-Nereye götürüyorsun beni?
-Benden korkmuyormuşsun ya hani tek başına kalda aklın başina gelsinn biraz.
Daha demin ondan korkmadığımı söylemiştim. Ama karanlıktan çok korktuğumu çok iyi biliyordu. Ve benden böyle intikam aliyordu. Bana vurmuyordu ama beni korkularımdan vuruyordu. Bense ona güçsüz,çaresiz olmadığımı göstermek için ona karşı gelmiycektim. Yine tek başıma kendi acılarımla ve gözyaşlarımla sabredeceğim...!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK VE ŞİDDET
ChickLitSırtımda taşıdığım her yaranın çok buruk bir anısı var. O yaralara her dokunduğumda kendi canımı kendim yaktım. Ama o her dokunuşta yaralarımı tek tek sarıyordu sanki...! İliklerime kadar şiddet gördüğüm adam farkında olmadan bana büyük bir aşk b...
