Rabia ile ufak bir duygu seli yaşadıktan sonra ayrıldık. Ona gülümseyerek ve minnetle baktım.
-Bakma artık bana öyle utanıyorum! Dedi elleriyle yüzünü kapatarak.
-Ne yapayım Rabia. Bu yaptığın benim için çok değerli birşey. Dedim.
-Sende benim için değerlisin artık.
-Çok teşekkür ederim. Dedim gözlerim dolu dolu.
-Tamam tamam. Benim ufak bi işim kaldı onu da halledip hemen çıkalım. Kalan teşekkürünü evde edersin artık. Dedi gülerek.
-Tamam seni burda bekliyorum. Dedim.
- Mert'in yanına çıköayacağına emin misin?
-Evet eminim! Dedim tek düze bir sesle.
Rabia anlayışla başını salladı ve gülümsedi. Sonra arkasını dönerek hızla merdivenleri çıktı. Bende beklemek için tekrar sandalyeye oturdum. Ve her zaman yaptığım gibi bazı şeyleri düşünmeye başladım.
Bu sefer kalbimde, Rabia'yla birlikte kalacağım yeni evimin heycanı, ve bundan sonra hayatımın nasıl devam edeceğinin merakı vardı.
Rabia'yla daha bugün tanıştık. Ama sanki onu yıllardır tanıyormuşum gibi. Hani olur ya bazen.. Birini tanıdığınız o ilk anda bile kalbiniz de müthiş bir güven duygusu ve sıcaklık hissedersiniz. Ben bunu ilk Mert'te ikinci olarakta Rabia'da hissettim. Her ne kadar hissettirmesem de ben Mert'i görür görmez güvenebileceğimi hissettim. Ama şuan güvenimi sarstı gibi. Hâlâ bunun etkisindeydim. Onun beni bu denli üzeceği aklıma gelmezdi. Arkadaşlarına benim yüzümden vurulduğunu anlatması... Ne bilim tamam her ne kadar bu doğru olsa da bunu başkasından duymak üzücü bişeydi. Ama umarım Rabia'ya olan güvenim sarsılmaz ve onunla müthiş bi ikili oluruz.
En son kardeşim, kuzenim dediğim kişi bana öyle bir kazık attı ki artık kardeşlik kuracağım kız arkadaşlarıma dikkat etmem gerekiyor. Birde bu konuda pelin'in bana yaşattığı şeylerden sonra bir daha asla kimseye güvenmem sanmıştım ama, Rabia bana öyle güven verdi ki korkumu yıkmaya sebep oldu diyebilirim. Ayrıca herkesin pelin'in kalbi gibi şeytanlaşan bir kalbi olduğunu sanmıyordum. En azından Rabia'nın böyle olmadığına emindim.
- Nereye dalmışsın böyle güzellik? Koluma dokunan Rabia'ydı.
-A sen mi geldin? İşin bitti mi ki?
-Eveet!Bitti. Dedi sevinçle.
-Ne çabuk böyle. Dedim şaşırarak.
-Eee artık eve yalnız değil yeni ev arkadaşımla gidicem. Bunun heyecanıyla işlerimi çabucak bitirip geldim.
-Yaa ne güzel! Dedim gülümseyerek
- Gidelim mi artık eve? Diye sordu
-Gidelim. Dedim
Rabia'yla beraber çıkış kapısına yürüdük. O an son defa arkama bakındım. Gelen giden yoktu.
- Boşuna bakınma. Hâlâ Mert'in odasında o.
-Efendim? Dedim şaşkınca. Bunu nasıl anladı hayret ettim.
- O merve denilen kıza bakınıyorsun Eda,biliyorum.Hâlâ Mert'in odasında diyorum.
-İyi sabahlasınlar bugün beraber. Dedim somurtarak.
-Hâlâ tartışıyorlar Eda! Odanın yanından geçerken bağrışma sesleri geliyordu. Dedi Rabia.
-Umarım Mert'e kötü gelmez bu durum. Dedim hüzünle.
-Ay ay ay! Mertine de kıyamazmış. Dedi Rabia kolunu omzuma atarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK VE ŞİDDET
ChickLitSırtımda taşıdığım her yaranın çok buruk bir anısı var. O yaralara her dokunduğumda kendi canımı kendim yaktım. Ama o her dokunuşta yaralarımı tek tek sarıyordu sanki...! İliklerime kadar şiddet gördüğüm adam farkında olmadan bana büyük bir aşk b...
