"EVET dediğim o an hayatıma koca bir HAYIR aldığımın farkında değildim...!"
****
-Eda Hanım! Nikah için salano inmenize 5 dakika kaldı.
-Tamam, Teşekkür ederim.
Salon görevlisi bana gülümseyerek çıktıktan hemen sonra o girdi içeri. Siyah smokini, düzenli taranmış siyah dalgalı saçları,tatlılığına tatlılık katan küçük papyonu ve bütün çekiciliğiyle, zarifligiyle karşımda duruyordu Barış. Ona heyecanla bakıyordum. Ellerimin titremesine engel olmaya çalışır gibi onları sıkı sıkı tutuyordum. Kendisi de bana hiç konuşmadan öylece bakıyordu. Neyseki aramızdaki sessizliği pelin bozdu.
-İhım ıhım. Çifte kumrular ben izninle çıkayım artık sizde nikaha geç kalmayın hemen gelinn olur mu?
Pelin gülümseyerek odadan çıkarken Barış kapıyı kapatmış yanıma geliyordu. Ben ise ona bakmaya bile utanıyordum.
-Eda, sen..
-Evet ben, nolmuş bana? Diye sordum merakla.
-Sen çok fazla güzel olmuşsun ama.
-Teşekkür ederim. Sende çok çekici görünüyorsun.
-Sana özel bebeğim. Dedi Barış bir anda. Utançla başımı yere eğdim.
Kızaran yanaklarım ve dolu dolu olan gözlerimle beraber bütün kalbim Barışa olan sevgimi haykırırken ona doğru yürüdüm ve koluna girdim.
-Gidelim mi artık Eda yıldız? Diye fısıldadı kulağıma doğru.
-Gidelim bakalm Barış sayar. Diye karşılık verdim ayni ses tonunda.
Sonra beraber odadan çıktık ve o rüya gibi görünen ama aslında kabus olan hayatımıza geçiş yapmak icin merdivenlerden teker teker indik. Bizim inmemizle beraber salonda kopan alkış sesleri heycanima heyecan katiyordu. Tabi o heyecan zamanla kat kat korkuya dönüşecekti ama dedim ya bunlardan hiç haberim yoktu benim.
-Siz sayın Barış sayar. Eda Yıldız Hanımı hiç kimsenin baskı olmadan iyi günde kötü günde hastalıkta ve sağlıkta eş olmayı kabul ediyor musunuz?
O an Barış anlık olarak kafasını bana çevirdi ve yüksek bir sesle soyledi o kararını.
-Evet!
-Siz sayın Eda yıldız. Barış sayar beyefendiyi hickimsenin baskısı olmadan iyi günde kötü günde hastalıkta ve sağlıkta eş olmayı kabul ediyor musunuz?
Nikah memurunun sorduğu o soruyla birlikte gözlerim istemsizce kapandı bi anda. Kalbime anlam veremediğim bir huzursuzluk oturdu. Kendimle savas veriyor gibiydim o anda. Ve ne garip ki sanki annem ve babam uzaklardan bir yerlerden "Hayır de kızım"diye yalvariyorlardı. O an bütün acemiliğimle bunun da bir düğün stresi olduğunu sanıp açtım gözlerimi, sıyrıldım o düşüncelerden. Gözlerimi açtığımda herkesin gözleri bendeydi. Soran gözlerle bakıyorlardı. Bende daha fazla beklemeden mikrofona uzanıp hayatımın geri dönülmez bir hal alacağına sebep olan o kelimeyi söyledim.
-Evet!
Salonda kopan alkış sesleriyle birlikte kalbimde ufak bir ağrı hissettim. Ne olduğunu anlamdım tabi. Belki de zaman, kafama vura vura öğretecekti bu ağrının sebebini.
İmzalar atıldı ve evlilik cüzdanı bana verildi. Gururla taşıdığım bu cüzdanı ilerde kara defterim olduğunu nerden bilebilirdim? Evet dediğim bu adama koca bir Hayır satın aldığımı nerden bilebilirdim ki...?
(Bölüm sonu)
SELAM ARKADAŞLAR. HİKAYENIN KONUSUNA AZ ÇOK HAKIM OLMUŞSUNUZDUR AMA BEN YINE DE KISA BIR OZET GECMEK ISTEDIM.BİLİYORSUNUZ KI ÜLKEMIZ DE KADINA ŞIDDET OLAYLARI EKSIKSİZ HER GÜN ARTIYOR. BENDE BURDA KADINA ŞİDDET OLAYALRINI ELE ALMAK İSTEDIM BIR NEVİ. ŞIDDETTE MARUZ KALAN BIR EDA'YI TANIYACAKSINIZ. YASADIGI ZORLUKLARI VE DAHA SONRA HAYATININ NASIL DEĞİŞTİĞİNİ GIRECEKSINIZ. DAHA FAZLA İP UCU VERMIM HEYACANI KACMASIN. UMARIM BEĞENİRSİNİZ. YORUM YAPMAYI VE OY KULLANMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN. KENDINIZE IYI BAKIN. ALLAH'A EMANET OLUN:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK VE ŞİDDET
ChickLitSırtımda taşıdığım her yaranın çok buruk bir anısı var. O yaralara her dokunduğumda kendi canımı kendim yaktım. Ama o her dokunuşta yaralarımı tek tek sarıyordu sanki...! İliklerime kadar şiddet gördüğüm adam farkında olmadan bana büyük bir aşk b...
