Mürekkep damlayan kılınç

Yakarış

Sevemedim memleketimden başkasını,gecemedim derdinden.

Doğduğum,büyüdüğüm bu cennet vatan yar oldu bana, har oldu yüreğimde!

Güneşinde yandım , ayazında dondum!

Susadı kanımı verdim, dokunacak oldular başımı verdim!

Şimdi gel de gör, yavaş yavaş koparır oldular toprağını, sanki etimi ligme ligme koparıyorlarmiscasina yandı canım, canımdan gectimde tek var olsun vatanım!

Biz ne zaman bu hallere düştük, TÜRK' ün adını boyle bilmezdi kahpe dünya!

Biz degilmiydik HAKK'ın kılınçı, biz degilmiydik kutlu kanımız ile acun'a nizam veren, yoksa ozumuzu unutup korkar mı olduk, yoksa çakalı vurmak yerine saf tutar mı olduk!

Göklere değilde,batıla bakar mı olduk!

Kurban olduğum kanımız çağlayanlar misali akar idi,kurumuş pınar mi oldu damarimiz!

Biz degilmiydik harp bize duğundur diye haykıran, biz degilmiydik TÜRK' luğü bin cihana değişmeyen!

Yoksa TÜRK cenke doydu, harpten mi korktu, yoksa TÜRK bir toprak parçasına razı mı oldu!

Vallahi bunaldim şehirlerden, özledim bozkırı!

Vallahi yoruldum beklemekten, özledim çetin harpleri!

Gelin garındaslarım artık TÜRK olalım, gelin garındaslarım atalarımızın ardından ucmaga varalım!

Ne olursa olsun yeter ki TÜRK olalım!