Mürekkep damlayan kılınç

TÜRK KANI

TÜRK kanı bu, durmaz damarda,
Akar,akar ve karışır çorak toprağa,
O çorak toprağı vatan eder,ot bitirir

TÜRK kanı bu, bitmez soyda,
Artar, artar ve korku salar yağıya,
Acuna gözlerini açan ve kalbi TÜRK diye diye atan her TÜRK bala,
O yağıyı boğar kendi kanında

TÜRK kanı bu, kalmaz yerde,
Gecikir, gecikir de kalmaz öte acuna, o kan yerde kaldıkça,kinimiz büyür,
Derya misali, her düşman bir damla olsa bile nasibini görür.

Be hey! İt soyu! Piç soyu!
Biz bu aşk ile ölünce şehit,
Kalınca gaziyiz de,
Sen geberince leş,
Kalınca hep kalleş,
Ölsen ne kalsan ne,
Hep gereksizsin, hep beleş!