Mürekkep damlayan kılınç

kutsalname

can tatlı sanırlar, bilmezler şehadet nasıl tatlı,
yoktur ötesi verip bu canı,dörtnala varmak gökyurda atlı,
o gökyurt ki çok ulu , tam yedi katlı meraklanma çocuk, Tanrı'nın izni
ile yedinci kat bizimdir.

korkma atılmaktan, o rütbe ki en şanlı,
alamazsın madden ve cismen, bedeli yalnızca kanlı,
derlerse sehadetten güzeli var, bilki o söz yalanlı,
geçtim cümle nimetten bir şehadet şerbeti içsem yeter.

ardına bakmadan, namus için gidenler,
balasının boynunu büküp, davamızı güdenler,
ülkü için birer birer, toprak oldu bedenler.
vallahi yoktur onlar kadar gözümde daha şerefli bir er.

ben ve yüce ulusum, şehadete açtır
göğsümüzü delen kurşun, bize madalyadır, taçtır,
doğrasalar bedenimi, söyle kaç yazar kaçtır,
benim onmaz susuzluğum dinecekse, o kutsal şerbet ile.