Chapter 2: When the Night Meets the Morning Sun

5.2K 123 6
                                    

"What are you doing here?" tanong ni Cedric sa akin

"Duh.. public place. Tsaka this is my favorite restaurant."

"Really? Awesome! This is my favorite resto too." nakangiti sya habang kinakausap ko pero kahit ngumiti sya di nya maitatago na malungkot sya kasi halata sa mata nya na namamaga parang magdamag na umiyak ewan.

"Waiter!" tinawag ko na yung waiter at dumating yung kaninang waiter na sinungitan ko.

"Yes sir?"

"Psst. Salamat dito sa order ko ha. Nako malaki ang tip mo sa akin mamaya!" bulong ko sa kanya habang si Alfred namimili pa ng oorderin

"Talaga ba sir? Salamat ha! Ayan ba yung tinutukoy mo!? bagay kayo!"

"Hoy wag ka ngang sipsip! Nambobola ka pa dyan.... uhm totoo ba?"

"Uhh I want calamari" kainis di man lang nakasagot yung asungot na waiter hahaha lumalandi nanaman ako "Ikaw Brent anong order mo?"

"Uhmmm ikaw!"medyo mahina ang boses ko

"What?"

"Ang sabi ko inihaw! inihaw na talong! ay hindi!" grabe ano ba tong pinagsasasabi ko kinakabahan ako at parang tanga, nakakahiya sobra.

"Calm down!" hinawakan nya yung kamay ko na nakalapag sa table, grabe ang kamay nya talaga heaven!

"Okay I want pesto pasta, less oil and more garlic and cheese as possible!" mahinahon kong sinabi

"Thank you sir, your order will come shortly" tapos lumayas na sya sa harap namin at nag approve sign sa akin, dafuc feeling close.

Napakatahimik sa table namin naririnig ko lang yung ingay nung mga tao sa paligid namin. Nakatingin lang ako sa kanya habang sya parang kiti kiting di mapakali kasi every second ibababa nya yung phone nya sa table tapos tintingnan at magtatype, ginagawa nya yan paulit ulit ulit.

"I think you are the one who should calm down!"

"Im sorry"

"I know you have a problem and theres nothing wrong if you share it para naman mabawasan ang dinadala mo." alam nyo na umaawra na ako dito its my time to shine!! "..dont be shy tell me, cause i do believe na that's what friends are for diba ang maging crying shoulder!?"

Napaka assuming ko, self proclaim ako dun na friend nya ako kahit nung isang araw pa lang kami nagkita hahaha. Tumingin sya sa akin eye to eye, ramdam ko ang lungkot nya nababasa ko sa mata nya na nasasaktan sya.

"School problem ba o family problem?" ayaw nya kasing magsalita eh

"Actually love problem!" aaww di ko alam kung malulungkot ako para sa kanya o magpapaparty na ako dito eh

"What is it?"

"My girlfriend broked up with me. And ang totoo nyan kaya ako nandito kasi we met in this restaurant and this is our favorite resto, we eat here and make memories here. And like what you say what a coincidence because we always sit here in this table at nung nakita ko na may nakaupo dito gusto ko pa ring umupo dito kahit may nakaupo na dito." nakayuko sya nun, bigla na lang tumulo yung luha nya "ito na lang ang alaala ko sa kanya."

Naaawa ako sa kanya halatang sobrang minahal nya yung girl, pero naiinis ako sa bruhang impokritang yun nanggigigil ako.

"Shh stop crying mamaya may makakita sayo sabihin ako nagpaiyak sayo.." inabot ko yung kamay nya ng dalawa kong kamay "..tsaka im here naman for you eh I will fill the empty chair in you life..."

Tumingin nanaman sya sa akin. Grabe yung brown eyes nya nakakainlove talaga tapos kimikislap pa dahil yung luha nya nagbibigay ng wet effects sa mata nya hahaha.

Project: Seduce Him (boyxboy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon