အပိုင္း ၁
ဒုန္း!!
"အား!!...."
အသံနဲ႔အတူေလွကားကေနလွိမ့္က်သြားေသာကိုယ္ေလးတစ္ခု။ အသံေၾကာင့္ လူႀကီးေတြလည္းေနရာဆီေျပးလာၾကသည္။ ၾကမ္းျပင္မွာလဲေနတဲ့သမီးျဖစ္သူကိုအလန္႔တၾကားဆြဲေပြ႕လို႔ ေလွကားထိပ္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ မွင္ေသေသရပ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္...
"ေနခြန္းရွန္!...."
အံက်ိတ္သံနဲ႔ဖိေခၚသံကိုအေရးမလုပ္ဘဲ သူကေအာက္ကိုဆင္းလာသည္။
"အာ့ ဟင့္ ေမေမ လက္ လက္နာတယ္ အာ့!..."
"သမီးကိုေဆးရံုပို႔ရေအာင္ အကို..."
"ဒီေကာင္နဲ႔အရင္ရွင္းရဦးမယ္ ခင္....
ေနခြန္းရွန္ မင္းဘာလို႔မမကိုတြန္းခ်တာလဲ?...
မေတာ္ အသက္အႏၲရာယ္ထိရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ? ဟမ္!..."
ဖခင္ျဖစ္သူကပခံုးလႈပ္ရမ္းေမးလည္း ေနခြန္းကမလႈပ္မယွက္သာရပ္ေနသည္။
"ေႏြးအေပၚတက္လို႔ဆိုၿပီးတြန္းခ်တာ ဟင့္ ေႏြးလက္အရမ္းနာတယ္ ေမေမ..."
"မတက္ေစခ်င္ရင္စကားနဲ႔ေျပာလည္းရပါတယ္ အကို႔သားဒီတစ္ခါသိပ္လြန္တယ္..."
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ခင္ရယ္...
မင္းေတာင္းပန္လိုက္ေလ.."
"ဘာလို႔ေတာင္းပန္ရမွာလဲ?...
တမင္တြန္းခ်လိုက္တာ..."
"ဘာ! မင္း! ငါလုပ္ရပ္ေတာ့ေသေတာ့မယ္..."
"ေတာ္ပါၿပီ အကိုရယ္...
သမီးကိုေဆးရံုပို႔ရေအာင္ပါ..."
"မင္းျပန္လာမွေတြ႕မယ္..."
ေဖေဖကသူ႔ကိုႀကိမ္းၿပီး ဟိုမိန္းကေလးကိုေပြ႕ခ်ီကာ အေျပးထြက္သြားသည္။ သူလက္သီးသာက်စ္က်စ္ဆုပ္ထားမိသည္။ ေဖေဖသာေမေမ့အေပၚဒီလိုဂရုစုိက္ခဲ့ရင္ ေမေမဆံုးမွာမဟုတ္ဘူး။
သူတြန္းခ်လိုက္တဲ့အတြက္စိတ္မေကာင္းနည္းနည္းေလးေတာင္မျဖစ္မိဘူး။ ဘာလို႔ဆိုဒါကသူ(မ)နဲ႔ထိုက္တန္လို႔ေလ။
"နင့္အေမကလင္တရူးၿပီးေသသြားတာ အဟက္! သနားစရာပဲေနာ္..."
သူ(မ)ေျပာသြားေသာထိုစကား။ မုန္းတယ္ သူအားလံုးကိုမုန္းတယ္။ ေမေမ့ကိုျပစ္ထားတဲ့ေဖေဖ့ကိုလည္းမုန္းတယ္။ မိန္းမိရွိမွန္းသိရက္နဲ႔ျမဴွဆြယ္တဲ့မိေထြးဆိုတဲ့မိန္းမကိုလည္းမုန္းတယ္။ သူ႔ကိုစိတ္ဒုကၡေပးတဲ့မိေထြးရဲ႕သမီးနဲ႔သားကိုလည္းမုန္းတယ္။ အားလံုးမုန္းတယ္။
YOU ARE READING
အခ်စ္ဆိုေသာဤအရာ.....
Romanceအခ်စ္ဘာလဲလို႔ေမးလ်ွင္ "အေၾကာတင္း"လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေျဖပါရေစ.....
