အပိုင္း၃
"အဲ့ေကာင္ကေမာင္ေလးကိုေခ်ာင္းဆိုးေအာင္တမင္ေခ်ာင္းဆိုးစာေတြေကြၽးတာ..."
"အဲ့လိုလည္းမဟုတ္ေလာက္ပါဘူး..."
"မဟုတ္ရင္ ဘာလို႔ေခ်ာင္းဆိုးတဲ့မုန္႔ေတြပဲဝယ္တာလဲ?...
ေႏြးသိတယ္ သူစားေနက်ကကိတ္မုန္႔တို႔ကြတ္ကီးတို႔ စုပ္လံုးသၾကားလံုးသူဘယ္ေတာ့မွမစားဘူး...
ေမာင္ေလးကိုတမင္ေကြၽးတာ ေမာင္ေလးကကေလးဆိုေတာ့ဘာမွန္းမသိဘဲစားတာ...
အခုေတာ့ေခ်ာင္းဆိုးၿပီးေလ..."
"ဒီလိုပဲခဏခဏဖ်ားၿပီးေခ်ာင္းဆိုးတတ္ပါတယ္.."
"ေမေမကလိုက္အေကာင္းျမင္ေနတာပဲ...
ျမန္ျမန္၄နွစ္ျပည့္မွပဲ မူႀကိဳျမန္ျမန္ထားခ်င္ေနၿပီ...
ဒါမွဟိုေကာင့္ဆီမသြားေတာ့မွာ..."
ထမင္းစားခန္းမွာေျပာေနက်တဲ့အသံကိုသူအတိုင္းသားၾကားေနရသည္။ သူေရာက္ေနတဲ့ေနရာကေတာ့ တခါမွေျခစံုမရပ္ဖူးသည့္ ေဖေဖတို႔အခန္းေရွ႕မွာ။ ဟထားတဲ့တံခါးဝကေန အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ကေလးငယ္ကိုသူမွင္ေသေသရပ္ၾကည့္ေနမိသည္။ တခါတရံေခ်ာင္းပါထဆိုးတတ္တဲ့ကေလးငယ္က တစ္ရက္၂ရက္အတြင္းမွာ နည္းနည္းေခ်ာင္သြားသည္။
"နင္ငါ့ေမာင္ကိုေခ်ာင္းဆိုးေအာင္လုပ္ရံုတင္အားမရဘဲ လည္ပင္းညႇစ္သတ္မလို႔လား..."
ေႏြးၾကည္ႏူးကအသံကိုၿပဲလန္ေနေအာင္ေအာ္သည္။
"သမီး ကေလးနိုးသြားမယ္ေလ..."
"နင့္ေၾကာင့္ ငါ့ေမာင္ေခ်ာင္းဆိုးတာ..."
သူေႏြးၾကည္ႏူးကိုဘာမွမတုန္႔ျပန္ဘဲ အေပၚကိုသာျပန္တက္လာခဲ့သည္။
"အယုတ္တမာေကာင္ ကေလးကိုအႏုနည္းနဲ႔သတ္ေနတာ..."
"ဟင့္ ဟင့္...."
"ေျပာေလဆိုးေလးပါလားေႏြးရယ္ အခုကေလးနိုးၿပီ...
သားေရ ေမေမလာၿပီ..."
ေဒၚခင္နွင္းျဖဴ သားကိုေျပးခ်ီလိုက္သည္။
"ဟင့္ ကိုကို ဟြတ္ ဟြတ္...."
ကေလးကအဖ်ားပါရွိၿပီအီေနသည္။
"မမဆီကိုလာေမာင္ေလး..."
"ဟင့္ ကိုကို...."
"ဘာကိုကိုလဲ? သူကနင့္အစ္ကိုအရင္းမဟုတ္ဘူး ငါကနင့္အစ္မအရင္း ငါ့ဆီကိုလာ..."
YOU ARE READING
အခ်စ္ဆိုေသာဤအရာ.....
Romanceအခ်စ္ဘာလဲလို႔ေမးလ်ွင္ "အေၾကာတင္း"လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေျဖပါရေစ.....
