İHTİZAR

~EVE DÖNÜŞ ~

Keyifli okumalar
Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayınız.

Not:Bölümler düzenlenmiștir.
Yorumlar spoi içerebilir.

EVE DÖNÜŞ:6

İki cümle

Hem sevindirip hem üzer miydi?

Dudaklarının arasında iki cümle çıkmıştı evine dönebilirsin peki ben neden böyle garip hissediyordum. Mutluluk üzüntü arsında kalmış nasıl hissedeceğimi bilmiyordum.

"Gerçekten mi bırakacak mısın beni." sesim kısık çıkmıştı ben bile kendimi zor duyuyordum.

"Lan bu konuşabiliyor hani dilsizdi. Ulan Hacı ulan Hacı ben sana yapacağımı biliyorum." diye söylenmeye başladı Yekta.

"Evet." tekdüz bir sesle konuştu.

"Bu nasıl ceza abi. Bu  ona ceza değil ödül resmen."

Çatık kașlarla Yekta'ya baktım. Ne olsun istiyordu acaba.

"Merak etme cezasını da yanında gönderiyorum."

"Anlamadım?" cezamı yanımda mı gönderiyordu ne demekti bu.

"Fiko da seninle gelecek."

"Ne!" diye bağırdı Fiko

"Mükemmel bir ceza tebrik ederim seni kardeşim. Çirkin ördeğe ödül olabilir ama Fiko'ya kesinlikle ceza." Yekta'nın sesi keyifli çıkmıştı.

Bense tepkisizce izliyordum. Nasıl olsa evime geri dönecektim. Gerçi ortada hâlâ bir evim var mıydı, bilmiyorum.

"Hatta senin olan senin paran ile alınan hiçbir şeyi yanında götürmesin." dedi Yekta.

"Ne, saçmala Yektoș. Çıplak mı çıkacağım evden."

"Yok o kadar da değil üzerinde ki kıyafetler kalabilir."

Fiko, Tilki'nin yanına gitti ayak dibine oturdu "Evet haksızım evet hatalıyım evet cezayı da hak ediyorum. Ama bunu başka yollarla çözsek. Mesela ayaklarımı tavana as, havuzda boğ üç gün susuz bırak ama kıyafetlerime dokunma. Ne demek sadece üzerimdekilerle yașayacağım."

Fiko'nun kıyafetlerine bu kadar düşkün olduğunu bilmiyordum. Biraz daha zorlasa ağlayacaktı.

"Ben ne diyorsam o." Tilki ayağa kalktı saatine baktı "Beş dakikaya kapıda hazır olun. Sizi ben bırakacağım."

Tilki salondan çıktığında arkasından öylece baktık. Son sözünü söylemişti. Bakışlarımı önüme çevirdiğimde Yekta ile göz göze geldim.

"Kendini gizlemekte ustasın." alayla kașını yukarıya kaldırdı.

"Gerçekten sen nasıl anlamadın. Senin gibi dikkatli biri nasıl olurda gözünden kaçırır bu detayı." dedi Fiko.

"Ufak gereksiz detaylar ilgilimi çekmediğindendir belki de." bakışları hala  benim üzerimdeydi.
Buradaki gereksiz detay ben oluyorum anlaşılan.

"Gereksiz detay diyerek kendini avutma bence." dedi Fiko.

Yekta son bir bakış atıp salondan çıktı. Ortamda derin bir sessizlik oldu.

"Mutlu musun?" ortamdaki sessizliği Fiko'nun sesi bozmuştu.

"Bilmiyorum... Karmaşık bir his var içimde. Ayrıca babamı da düşünmeden edemiyorum."

"Karmaşık hisler tam bir baş belası olabiliyor."

"Kesinlikle."

"Yalnız Tilki'nin seni bırakması ilginç. Nede olsa çok fazla şey gördün."