XIII

27 2 0
                                    

༺⎯⎯⎯ ⏳⏳⏳⎯⎯⎯༻

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

༺⎯⎯⎯ ⏳⏳⏳⎯⎯⎯༻

"I didn't want to do it, guys. But I want to live! I don't want to die."

Lumakas ang hagulgol ni Dreino matapos putulin ang pang-apat na daliri. Natatakot man ay mabilis pa rin akong umaksyon para kumuha ng pinakamalapit na tela at tinakip iyon sa kamay ni Dreino.

"Oh my God, Dreino," ang tanging nasambit ko na lamang.

Bigla itong nanlambot dahilan para mapaupo na lamang sa sahig. Nakaalalay naman ako sa kanya.

Hindi pa man ako nakaka-recover sa nangyayari kay Dreino ay ang impit na ungol naman ni Kennedy ang narinig ko. Kaagad akong nagtungo sa kung nasaan siya at naabutan ko siya sa may kusina.

Nakatalikod siya sa akin at halatang naghihina na rin. Unti-unti akong lumapit sa kaniya. Napatakip na lamang ako sa sariling bibig nang makita ko na siya nang tuluyan.

Nasa harap siya ng lababo at hawak ang kutsilyo sa kanang kamay. He just cut his pulse and poured his own blood at the glass in front of him. Napaatras ako nang bigla itong lumingon sa akin.

"No…"

Tatalikod na sana ako pero mabilis niya akong naabutan at hinarap sa kanya.

"Please, Jenna, let me live. Just one drink."

"I can't, Ken. I really can't."

Never in my life na maisipang inumin ang dugo ng sariling kaibigan. Natatakot, kinakabahan, at naiiyak. God, why am I in this situation? Ano ba ang maling nagawa ko para pagdaanan ko ang mga ito?

I lost two of my friends already. And I can't bear the fact that I might be the reason why I will lose Kennedy as well.

༺⎯⎯⎯ ⏳⏳⏳⎯⎯⎯༻

A/N: Constructive criticism are always open and welcome po. Feel free to drop/share your thoughts.

Red Parrot (PUBLISHED UNDER 8LETTERS)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon