Derin'den..
Alarmın sesiyle uyandım. Her şeyden nefret ettim o an. Lavobaya gittim sonra. Şu nefret ettiğim formaları aldım dolabımdan. Telefonum çalmasıyla irkildim. Mesaj Cem'dendi. Bu saatte mesaj atmazdı Cem. Hayırdır inşallah.
Gönderen:Cem
Babamı kaybettik :(
Tekrar tekrar okudum. İnananamadım. Hasta olduğunu biliyodum ama bu kadar ciddi olduğunu düşünmemiştim. Yığıldım kaldım koltukta. Bu mesaja nasıl cevap verirdim ne diyebilirdim ki? Napıcağımı bilemedim. Ağlamaya başladım. Hıçkıra hıçkıra ağlıyodum. Tam ihtiyacım olduğu zamanda her zaman ki gibi Mısra aradı. O da bende ağlıyodum. Derin napıcaz şimdi diyebildi sadece. Sesimi çıkartamadım. Mısra kolay kolay ağlayan biri değildi. O kız hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Dakikalarca hiç konuşmadan ağladık. Sonra kapattık.
Okula gitmem gerekiyodu. Hemen taktım formaları üzerime. Aldım çantayı çıktım kapıya. Besteden mesaj geldi.
Gönderen: Beste
Geliyorum Derin geç kalıcaz acele et otobüse yetişemicez.
Gün hiç bu kadar karanlık olmamıştı. İnsanın içi acır mı lan acıyo işte. İstemsizce süzülüyodu gözyaşlarım. Besteyi gördüm cadde başında. Koştum sarıldım. Besteye sarılmak çok huzurluydu. Birine sarıldığımda hep daha çok ağlardım. Beste yüzümü iki ellerinin arasına alıp "Noldu kuzum?" dedi. Sesim titreyerek söyledim. Cem'le hiç konuşmamasına rağmen Beste de ağlıyodu. Gözlerim şiş bi şekilde bindik otobüse. Taktım kulaklığı yol boyunca tek bi şarkıyı dinledim. Ağlayarak tek bi şarkıyı defalarca dinledim.
"Bana bir masal anlat baba.
İçinde tüm sevdiklerim
İçinde İstanbul olsun."
