Sabah olmuştu. Saat 5 de nişan vardı. Acaba akşama kadar uyusam mı?
"Rüya, kalk!" diye bağırdı annem. Bu kadın benim aklımdakileri görüyor demedi demeyin.
"Günaydın!" dedim neşeli sesle, mutfağa giderek.
"Günaydın minik kızım." dedi babam.
"Minik kızın artık nişanlanıyor be babam." dedim.
"Sen yaşlanana kadar benim minik'imsin." dedi babam.
"Ee Serap Sultan bu gün bana verilecek iş var mı?" dedim anneme.
"Yok. Dün her şeyi yaptınız, daha ne olsun." dedi annem.
"5 e kadar boşum yani?" dedim. Bu güzel bir şeydi. Semih'le gezerdik.
"4 e kadar boşsun. 4 den sonra hazırlanıcaksın." dedi annem.
"Tamam, o zaman Semih'le dolaşırız." Yemeğimi yerken Semih'e mesaj attım. Fikrimi onaylamıştı. Ama şuan işi olduğu için 2'de buluşmamızı istemişti.
"İyi eğlenceler." dedi babam, ben masadan kalkınca. Odama gidip o zamana kadar film izlemeğe karar verdim.
× × ×
Semih'le eve yakın sahilde buluşmuştuk.
Oturacak bir yer bulamamıştık. Normaldi. Haftasonu kim evde oturur ki.
"Semih, gel şuraya geçelim orda yer var." dedim. Söylediğim yere geçip oturduk.
"Patatesten ister misin?" diye sordu.
"Olur." dedim.
"2 dakikaya alıb geliyorum." dedi ve gitti. O gidince yanıma biri gelip oturdu.
"Beyefendi yalnız orda arkadaşım oturuyor." Cevap vermedi.
"Beyefendi rica etsem kalkar mısınız?" Yine cevap yok.
Cevap gelmeyince gitmek için ayağa kalktım.
"Rüya?" dedi adam. Adımlarımı durdurdum. Bu beni nerden tanıyordu. Arkamı döndüyümde gördüğüm kişiye şaşkınlıkla baktım.
"Sen?" dedim.
"Ben."
"Sen?" dedim bir kez daha devamını getiremiyordum.
"Evet, ben." dedi.
"Rüya?" dedi Semih.
"Semih?" dedim. Biz şuan ne yaşıyoruz biri anlata bilir mi?
"Ay napıyoruz biz şuanda." dedim. "Kendimize gelelim. Şaşkınlıktan ne diyeceğimi bilemedim."
"Ne o beni görmeyi beklemiyormuydun küçük hanım?" dedi. Adı neydi ya? Emir miydi? Haa hatırladım Demirdi.
"Yoo beklemiyordum. Neden bekleyeyim ki?" dedim.
"Bu kim?" dedi Semihi göstererek.
"Arkadaşım." dedim.
"Bu? Biraz ayıp olmuyor mu?" dedi Semih.
"Benim ne diyeceğimden sana ne?" dedi Semihin üstüne yürüyerek.
"Ne diyeceğin beni ilgilendirmez ama bana diyeceğin herşey beni ilgilendirir." dedi Semih.
Bir birileni omuzlarından ittirdiklerinde durmaları için bağırdım. İkiside yüzüme baktı. Üçümüz arasında gergin sessizlik oluşmuştu. 1 dakika 13 saniye sonra bu sessizliği ilk bozan Demir olmuştu.
"Gel, küçük hanım seni eve bırakayım." dedi.
"Yok teşekkür ederim, Semih'le gideceğim. Sana zahmet vermeyeyim." dedim.
