'Juspace★×☆'

★⁸

Jisung'un gözlerinden yine akınca sanki kalbime bıçak saplanan göz yaşları geldi , kendini iğrenç hissediyordu kim bilir o saçma ailesi ona neler yapmıştı ona kendi güzelliğinin farkına varamayacak kadar kör oldu

"Minho sevme beni lütfen sevme sen daha iyilerini hak ediyorsun benim gibi birini sevme"

"Jisung senden daha iyisi yok..." dedim hala utançtan yerin dibine girerken zar zor

"Var Minho benden daha yakışıklı daha zengin en önemlisi de benden daha sağlıklı bir sürü erkek var sevme beni zaman kaybıyım" diyerek daha fazla ağlamaya başlamıştı bu seçer hıçkıra hıçkıra ağlıyordu ve kalbime saplandığını hissettiğim o bıçağı sanki biri daha da fazla yerinde oynatmış gibi hissettim

"Jisung hiç kimse mükemmel değil istese de olama--"

"Hayır sen mükemmelsin Minho"

"Jisung sen eğer hastalığını kusur olarak görüyorsan bende benimkini görürüm al o zaman bende mükemmel değilim bu mantığa göre"

"Hastalığın kusur değil ki"

"Jisung o zaman seninki neden kusur olsun seninki de değil"

"Aynı şey mi ?"

"Evet" dedim kendimden emin bir şekilde

"Değil" diyerek battaniye ile göz yaşlarını sildi daha sonra da sinirli sinirli bana baktı

"Benim neyimi sevdin ?"

Sorduğu soru birkaç saniye duraksamama sebep olmuştu onu seviyordum ama neden seviyordum bilmiyordum bir insan neden aşık olduğunu nasıl anlar ki

"Neden aşığım bilmiyorum tek bildiğim seni seviyorum Jisung , hep yanımda istiyorum seni , sana sarılıp uyumak istiyorum , seninle gülmek istiyorum  , seninle ağlamak istiyorum , seni korumak istiyorum , kimsenin vermediği sevgiyi vermek istiyorum , mükemmel olduğunu anlamanı sağlamak istiyorum..."

Jisung'un sinirli bakışları yumuşamıştı yavaş yavaş ardından da konuşmaya başlamıştı

"Minho"

"Hm ?"

"Sarılıp uyuyalım" dedi dudaklarına hafif buruk bir gülümseme yayılırken ben ise şaşkın şaşkın ona baktım

"Ne ?"

"Duydun işte sarılıp uyuyalım"

Yutkundum daha sonra da kafamı tamam anlamında sallayıp yanına uzandım

"Hadi sarılsana ya"

Birkaç saniye öylece kaldıktan sonra Jisung'un bedenini kollarım arasına aldım o da iyice bana sokuldu , kalbim deli gibi çarpıyordu , az önce kalbimde hissettiğim o bıçağı Jisung bu sarılma ile çıkarmıştı sanki yerinden

Kokusunu iyice içime çektim ve gözlerimi yumdum büyük ihtimalle uyuyamaycaktım diye düşündüm ama düşündüğüm gibi olmadı hiç olmadığı kadar kolay bir şekilde uyudum...

***

Gözüme gelen güneş ışığıyla gözlerimi açtım Jisung'un kokusu dün beni uyutmuştu nasıl oluyor hiçbir fikrim yok sorgulamak falan da istemiyorum zaten diye düşünürek oturur pozisyona geçip gerindim

Daha sonra da gözlerim Jisung'un yerine kaydı ama yerinde değildi...

Bu içimi büyük bir korku kaplamasına yetmişti , bu yüzden hızlıca ayağa kalktım ve annemin yanına gittim yani mutfağa , şarkı söyleyerek yemek yapıyordu hızlıca yanına gittim ve konuşmaya başladım