Arkama bakmadan ilerliyordum , aklımda sadece Jisung vardı cevabını düşündüğüm şey ise ;Beni mi terk ettiği yoksa dünyayı mı terk ettiğiydi...
"Umarım sadece beni terk etmişsindir sincap..." dedim ve yavaş yavaş yürümüye devam ettim , ıslanıyordum iliklerime kadar ama umrumda değildi , ayakkabılarıma bile su girmişti kesinlikle hasta olacaktım
Ama benim düşündüğüm şey Jisung'un nasıl olduğuydu , ya o da ıslanıyorsa ? Ya kendine birşey yaptıysa ve şuanda bedeni çürüyorsa ? İstemiyorum ikisini de istemiyorum lütfen ikisi de olmasın diye geçirdim içimden ama hala kötü ihtimaller kafamda dolanıyordu
Ve bu biraz sonra sesli konuşmama sebep oldu zaten yağmur aşırı hızlı yağdığı için nerde ise kimse yoktu dışarda
"Ya şuan üşüyorsa ya donduysa dışarda , hasta olursa dayanamaz ki o , ya yine nöbet geçirdiyse kimse onu bulamadıysa ve...öldüyse ? Hayır , kabul etmek istemiyorum iyidir o bir yere sığınmıştır korunmuştur" diyerek kendimi kandırdım ve sanki karşımda biri varmış gibi sahtece gülümsedim
Daha sonra da yukarıya baktım ve yukarıya bakmam ile gözlerimi yağmur suyu yüzünden kapatmam bir oldu
Hem yağmur suyu yüzümden akıyordu hem de göz yaşlarım hızlıca süzülüyordu yüzümde , ben ağladıkça yağmur siliyordu göz yaşlarımı
Biraz sonra hıçkıra hıçkıra konuşmaya başladım
"Kimi kandırıyorum ki ben kendine zarar verdi yaşamıyor o soldu bedeni onu bir daha asla göremeyeceğim ve bu tamamen o gerizekali ailesinin suçu neden ona aşık oldum neden" diyerek kendi kafama yumruk atmaya başladım
"Umarım uykusuzluktan geberirim"
"Ölürüm de kimse beni bulamaz"
"Jisung ölürken ne kadar acı çektiyse umarım bende çekerim"
"Asla hak etmedim on--" sözümü tamamlamadan biri ağzımı eliyle kapattı ve yağmur durdu
Bekle , hayır , durmamış sadece ağzımı kapatan kişi şemsiye tutmuş bana
Hala ağlarken o adama döndüm ve zar zor " Sen kimsin ?" dedim
O ise hiçbir şey demeden şemsiyeyi uzattı tekrar bana
"Kimsin dedim ?"
Bana yine cevap vermedi ve bu sefer şemsiyeyi ellerime tutuşturdu ardından da yüzüme bir kere bile bakmadan gitti
Bende arkasından bön bön baktım sadece neden bir anda gelip böyle bir şey yaptığını anlamaya çalışıyordum
Bir süre arkasından baktım öylece ben bakarken o bir kere bile arkasına bakmadı daha sonra da az önce gittiğim ağacın olduğu yere doğru gitti
"O neden oraya gidiyor ?" dedim sanki o ağaç ben ve Jisung içinmiş de başka insanlar oraya gidemezmiş gibi daha sonra da hızlı adımlarla o çocuğu takip etmeye başladım çünkü ne yapacağını merak ediyordum
Hala görüş açımda olan çocuğu takip ediyordum o da tam tahmin ettiğim gibi ağacımızın yanına geldi , ne yapacak bu diye düşünüyordum ve aynı anda da sebebini bilmediğim bir şekilde sinirleniyordum
Hiçbir yere saklanmadan çocuğun yanına gittim sinirliydim neden bilmiyorum ama onun buraya gelmesi sinirlenmeme sebep olmuştu
Çocuğa daha da yaklaştım ve elimi omzuna koydum o da arkasına dönüp bana bir bakış attı ardından da tekrar ağaca döndü
13★16 yazan yere bakıyordu muhtemelen ikisine ne olduğunu anlamaya çalışıyordu
Bende tam yanına geçip gözlerimi harflere dikdim ve şemsiyeyi ikimizin de ıslanmasını engelleyecek konuma getirdim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'Juspace★×☆'
Fiksi PenggemarEpilepsi hastası Jisung annesinin öldüğünden habersizdir ve ona mesaj attığını sanarak aslında okuma yazması olmayan Minho'ya mesaj attığından asla haberi olmayacaktır...