Secret Affiar 1: Head Minister

Chapter 6📚

"Nakikita niyo mga batang yon"
Sabi ko sa kanila, habang nakatingin sa mga batang pulubi na ngayon ay masaya ng naglalakad patungo sa may tindahan na nagbibinta ng mga pagkain.

"Sila yung patunay na ang swirte niyo, dahil hindi niyo naranasan ang mawalan ng mga magulang at tumira sa kalsada."
Seryuso kong pagkasabi sa kanila at marami pa kaming pinuntahan, katulad lamang ng mga taong gumamit ng druga at mga tirahan ng batang pulubi at marami pang iba. Ang huli naming pupuntahan ayang bahay ampunan na palagi naming pinupuntahan ni ace dati.

Hindi ko mapigilan umiyak ng masilayan ko ulit ang isang batang babae na tinuri naming anak ni Ace dati. Umiyak ito ng makilala ako nito hindi ko mapigilang yakapin ito ng mahigpit at hindi ko mapigilang mapangiti at matuwa ng malaman kong gumaling na pala ito sa cancer.

"Sister Avilla, kamusta napo kayo?"
Naka ngiti kong pagkasabi sa kanya at gulat itong napatingin sa akin, tila kinikilala muna ako, bago ito ngumiti sa akin at agad itong yumakap sa akin at napansin ko sa mga mata ni sister na tila umiiyak ito, pero pero pinipigilan lamang nito.

"Okey lang naman hija, ilang taon kanang hindi dumadalaw dito, At nalaman ko din na nag hiwalay na pala kayo ni Sir Kyle."
Malungkot nitong pagkasabi sa akin at bigla na lamag ako naka ramdam ng lungkot dito sa puso ko.

"Alam mo bang madalas ay pumupunta parin dito si sir, para dalawan itong si mika na tinuri niyong anak. Pero ng nakaraang buwan ay hindi na dumadalaw si sir Ace, kahit sa kaarawan rin ni mika, kaya nagtatampo itong bata kay sir, hindi na maka usap ng matino, palagi kang hinahanap."
Bigla na lamang ako natigilan sa paglalakad at agad napatingin kay sister na ngayon ay naglalakad parin. Bigla itong napatingin sa akin, marahil nag tataka ito kung bakit ako napahinto.

Pero umiling lamang ako at ngumiti sa kanya at muli kong sinabayan ang paglalakad ni sister. Pero hindi ko maiwasang mag isip sa mga sinasabi ni sister.

"Gusto na nga nitong ampunin si mika, pero iwan ko ba dito sa batang to, ayaw sumama kay sir Kyle."
Muli ako napatingin kay sister ng may pagtataka sa mukha.

"Bakit ayaw sumama ni Mika sister kay Ace, isang malaking tulong at apportunity na ito para sa kanya."
Seryuso kong pagkasabi dito, habang iniisip ko parin ang mga sinasabi ni sister. Muli ako napatingin kay mika na naka yuko ito habang nag lalakad. Naka ramdam ako ng awa sa bata na tinuring ko na din tong isang anak noon. Mag 13 na ito next year at salamat sa panginoon, dahil gumaling ang sakit nitong cancer sa puso.

"Kasi palihim siyang sinusungitan ng fiance ni Sir Kyle at palaging takot ito pag nakikita ang babaeng yun, pero alam mo Ma'am Eliza, sa tingin ko ay sinasaktan nung babaeng yung si mika."
Malungkot na pagkasabi ni sister na bigla ako nakaramdam ng inis sa babaeng yun.

Pero balita ko ay ikakasal na sila sir kyle sa susunod na buwan."
Pakiramdam ko ay biglang tumigil takbo ng oras at ganun din ang pagtibok ng puso ko. Bigla kong nabitawan ang handbag at napatingin ako kila sister na patuloy parin sa paglalakad at muli akong napatingin sa handbag ko na ngayon ay nasa lupa na at pupulutin ko na sana ito ng bigla kong naramdaman ang pananakit ng ulo ko at pakiramdam ko ay biglang nanglabo ang paningin ko at tila biglang nagbago ang paligid.

MIGUEL P.O.V
Bigla akong napahinto at napatingin kay ma'am na tulala itong naglakad at tila wala sa sarili. Hindi ko na sana ito papansinin, dahil nag eenjoy ako sa ginagawa kong pang bubully sa mga bata at konti na lamang ay iiyak na ito. Pero agad akong nag taka nang mapansin ko ulit na pumasok si ma'am sa lumang gusali.

Dahil na rin sa koryusidad ko, kung ano ang gagawin ni ma'am sa lumang building, hindi ko mapigilang sundan ito at habang palihim kong sinusunda si ma'am Eliza at lihim ko ding pinag mamasdan ang paligid at wala man lang elevator dito, halos hingalin ako sa kakasunod kay ma'am, pero napansin kong tila baliwala lamang dito ang mga hagdan na inakyat nito kanina, bigla akong napa hinto sa kakasunod ng hindi ko mapigilang mapa isip kong ano nga ba ang gagawin ni ma'am dito sa rooftop. Bigla ako kinabahan ang mapansin kong tatalon ito, kaya agad akong tumakbo at agad itong hinila ng malakas papalapit sa akin.

"Are you crazy!, dito mo pa talagang gustong mag pakamatay!?"
Malakas na sigaw ko sa kanya at napansin kong bigla itong natauhan at naramdaman kong bigl itong nanginig at napatingin sa paligid, pero nagulat ako sa mga sinasabi niya.

"A-ano ang g-ginagawa ko d-dito?"
Umiiyak nitong pagkasabi at tila nauutal pa.

Bigla ako nakaramdam ng awa kay ma'am at bigla kong na alala ang kapatid ko na may truma sa pang gagahasa na ikanabaliw nito at ikina matay. Bigla akong napalunok ng laway ng bigla kong na alala ang kapatid ko at hindi ko mapigilang yakapin si ma'am, dahil tila wala parin ito sa sarili at bigla itong natumba na umiiyak parin.

"Till me miguel? ano ang ginagawa ko dito?"
Umiiyak nitong pagkasabi sa akin at hindi ko mapigilang punusan ang mga luha na pumapatak sa mga mata niya.

"Nakita kita ma'am na tila tatalon kapo pababa."
Napansin kong agad nag panic si ma'am sa mga sinasabi ko.

"T-thank you to saving may life miguel."
Umiiyak parin nitong pagkasabi. Tumango na lamang ako at hindi ko mapigilang pagmasdan ang mukha niya, hindi ko mapigilang humanga, dahil kahit wala itong make up na nilalagay sa mukha ay napaka ganda parin nito. Tila parang anghel ang mukha nito, dahil napaka inocenting tignan, pero nakakatakot magalit.

Bigla akong napa smirk na ma alala ko kung gaano kasakit ang pagtama ng bola sa mukha ko ng dahil sa pag balik niya ng hagis sa akin. Hindi ko mapigilang ngumiti, dahil sa wakas ay nakahanap narin ako ng katapat ko at ganun din ang iba kong mga ka klase.

Bigla na lamang akong nagpanic ng bigla itong himatayin at mabuti na lamang ay agad ko itong nasalo. Pero hindi ko mapigilang mapatingin sa mukha nito. Tila nakakabaliw ang ganda.