Hayal'in vefatından 2 yıl geçmiş Barış hâlâ kendine gelememiştir. Her gün Hayal'in halüsinasyonunu görüyordur.
Barış uyuyordur.
S: Barış hadi kalk abicim.
Barış rüya görüyordur.
Rüyası
Hayal ve Barış piknik yapıyordur.
B: Hayal, bişey sorucam.
H: Sor?
B: Beni hiçbir zaman bırakmayacaksın değil mi?
H: Nerden çıktı şimdi bu?
B: Ne bileyim, sormak istedim.
H: Ben seni hiçbir zaman bırakmayacağım söz veriyorum.
Hayal aniden bayılır.
B: Hayal! İyi misin Hayal uyan nolur.
Barış Hayal'in nefesini kontrol eder
B: HAYAL UYAN LÜTFEN UYAN.
Ama herşey için çok geçti.
B: HAYAAAAAAAAAAL
Barış ter içinde uyanır.
B: A-Abi...
S: İyi misin?
B: İ-iyiyim.
S: Abicim sen kabus görmüşsün. Habire Hayal diye sayıklıyordun çünkü.
B: Sayıkladım mı ya?
S: Evet. Ne gördün?
B: Hayal ile pikniğe gitmiştik. Sonra birden bayıldı. N-nefes almıyodu...
S: ...
B: Abi... Ben Hayal'i çok özledim.
Der ve ağlamaya başlar
S: Abicim ama hep böylesin. Hâlâ daha kendine gelemedin. Napıcaz?
Barış Savaş'a sarılır.
B: Abi ben napıcam bilmiyorum. (Ağlayarak)
S: Boşver hadi aşağı gel sofra hazır.
B: Tamam in sen geliyorum.
Savaş gider. Barış baş ucundaki resmi alır. Resimde Hayal ve Barış vardır.
B: Niye bıraktın beni... Keşke gitmeseydin de son kez sarılsaydım sana...
H: Barış...
Barış arkasına döner.
B: H-Hayal... Sen ö-ölmedin mi.
H: Ölmedim ben.
Barış gözlerini kırpar ve halüsinasyon kaybolur.
B: Nasıl ya?
Barış üstünü değiştirir ve banyoya gider. Yüzünü yıkadıktan sonra aşağı iner.
Z: Günaydın Barış.
B: Günaydın...
Zerya Savaş'ın kulağına sessizce.
Z: Noldu niye bunun suratı asık?
S: Kabus görmüş ondan (Sessizce)
Z: Hayal'i mi görmüş? (Sessizce)
Savaş evet anlamında kafa sallar.
B: Abi ben bahçeye çıkıyorum.
S: Tamam abicim.
