B: Offf ne yapıcam ben ya...
Barış sabaha kadar oturur. Sabah olur. Barış aşağıya iner.
B: Ohooo kimse daha kalkmamış. Güzel.
Barış yukarı çıkar ve eşyalarını alır. O sırada Gökçe uyanır.
G: Baba.
B: Aşkım benim. Günaydın.
G: Eşyalarını neden aldın?
B: Kendimize yeni bi ev aldım. Artık orda kalıcaz.
G: E ben bugün amcamla lunaparka gidecektim.
B: Yeni evimize geçeriz. Amcaya haber veririm. O gelir alır.
G: Tamam.
Barış Gökçe'nin eşyalarını alır ve aşağı iner.
T: Oğlum.
B: Günaydın anne.
T: Nereye?
B: Anne biz ilk günden size çok yük olduk. Ben bi ev tuttum. O evde Sadece gökçe ve ben yaşayacağım.
T: Oğlum ne yükü. Saçmalama. Bak abin aradı beraber kahvaltı edicez. Onlar da gelicek.
B: Ama anne...
T: Oğlum bu işin aması filan yok.
B: Peki.
Gökçe ve Barış salona geçer. Savaş ve Zerya gelir.
T: Hoş geldiniz oğlum
S: Hoş bulduk annem.
Z: Hoş bulduk annecim.
Savaş ve Zerya salona geçer.
G: Amca!
Gökçe koşarak Savaş'ın kucağına gider.
S: Naber kız.
G: Daha belli değil.
Z: Allah seni ne yapmasın Barış. En sonunda çocuğu sana benzetmişsin.
B: Yengee.
S: Boşver canım.
Savaş ve Zerya koltuğa oturur.
Z: Kızım sen Gökçe'yle yukarı çık istersen.
B: Çıkmalarına gerek yok yenge.
S: Noldu? Neden gerek yok abicim?
B: Abi ben bu evden gidiyorum.
S: O Niyeymiş?
B: Annemlere bayağı bi yük olduk. Zaten dün akşam babamla kavga ettim.
S: Oğlum ben sana demedim mi. O adam sana bağırabilir dikkat et diye.
B: Abi direk bağırmadı ki. Naptın oğlum sen dedi başladı söylenmeye.
S: Eee ne dedi?
B: Yok Büge ile olan sözleşmeyi feshetmişim. Yok Büge ile tekrar evlenecekmişim.
Zahit gelir.
Zh: Hoş geldin oğlum.
S: Hoş bulduk baba.
B: Alooo Zahit efendi Burdayım ben. Yokmuşum gibi davranma!
Zh: Sen sus.
B: Zaten gidicem merak etme. Rahatın bozuldu yazık.
S: Barış.
B: NE BARIŞ ABİ YA NE BARIŞ. BU ADAM BENİ HER ALLAH'IN GÜNÜ DÖVDÜ SENDE SES ÇIKARMADIN.
