S: Benim kardeşim seni hak etmedi.
Savaş ayakta duramaz ve oturur.
F: Sasha su getir.
Sasha su getirir.
S: Ben ne yapıcam. Ben Kumsal olmadan yaşayamam *Ağlayarak*
F: Baba olarak seni çok iyi anlıyorum Savaş. Çok kötü bir his.
S: Bu zamana kadar kimse beni anlamadı sen mi anlayacaksın.
Sabah olur. Herkes yoğun bakımın önündedir Fırat, Cansu, Gökçe, ve Nazlı uyuyordur. Savaş sabaha kadar uyumamıştır. Fırat uyanır.
F: Değişen bişey var mı?
S: Tch. Hâlâ daha aynı. Ben morga gidiyorum.
F: Kumsal için mi çağırdılar?
S: Evet. Senin uyanmanı bekledim.
F: Tamam sen git kızına.
Savaş morga gider. Doktor Kumsal'ı açar. Savaş'ın gözleri dolar. Doktor çıkar.
S: Kumsal'ım... İlk göz ağrım... Ben seni nasıl koruyamadım babacım... Çok özür dilerim...
Fırat gelir.
F: Savaş Barış uyandı!
Savaş koşarak gider. İçeri girer.
S: Abicim.
B: Abi... *Yorgun sesle*
S: İyi misin bı yerin ağrıyor mu?
B: Sağ kolum biraz ağrıyor.
S: Ağrıyacak o kadar.
B: G-Gökçe nerde?
S: Dışarda. Uyuyo şuan.
B: K-Kumsal? O iyi mi?
Savaş akan gözyaşını siler.
S: K-Kızımı benden aldılar Barış.
B: N-Ne?
S: Kızım gitti Barış.
Savaş Barış'ın elini tutar ve ağlamaya başlar
S: Ben Kumsal olmadan yapamam *Ağlayarak*
B: E-Eğer ilk baba olduğun günü hatırlamak istiyorsan sadece gözlerini kapat ve sanki o günde olduğunu hayal et.
Savaş gözlerini kapatır.
Flashback
Z: Bebeğim ne zaman gelecek?
S: Gelicek merak etme. Annemde
Z: Tamam hadi.
S: Merak etme gelecek.
O sırada Tomris gelir.
T: Zerya'cım, işte kızın geldi. Seni istemiş.
Zerya Kumsal'ı görünce gözleri dolar. Tomris Kumsal'ı Zerya'nın
kucağına verir.
Z: Merhaba... Merhaba. Sen çok güzelsin...
Kumsal ağlıyordur.
S: Niye huzursuz o? Ver bakayım biraz bana. Gel bakalım.
Savaş Kumsal'ı kucağına alır. Kumsal hâlâ ağlıyordur.
S: Piş piş piş.
