Bölüm 19- Düşmanlar ve Geri dönüş (Finale son 1)

17 1 0
                                    

B: B-Bişey demesine izin vermedim. Herkes suçladı bi de siz suçlayın dedim Hayal'in mezarlığına gittim. Abi... Ben Hayal'i hiçbir zaman hak etmedim... Kızın cenazesinde bile olamadım ben...

S: Abicim... Sen Hayal'in cenazesinde olamadın çünkü suçsuz yere hapis yattın. Sen Hayal'i hak ettin abim... Öyle de böyle de hak ettin kızı.

B: Abi... Sen hariç herkes beni suçladı... Herkes kazada beni suçladı... Benim bi suçum yok abi...

S: Tabii ki yok. Tek bi suçun var o da zamanında yetişememen. Zamanında yetişseydin kızın hep senin yanında olurdu. Bak bu dediklerimi kızmak olarak anlama ben sana kızmıyorum. Kızmam da. Sen sadece zamanında yetişemedin o kadar. Başka bi suçun yok senin.

B: Tek suçum bu mu gerçekten... *Titreyen sesiyle*

S: Evet. Senin tek suçun sadece bu ama ben sana kızmıyorum.

Kapı çalar.

B: B-Ben bakarım.

Barış kapıyı açar.

H: Aşkım.

B: H-H-Hayal...

H: Ben geldim Barış.

Barış'ın gözleri dolar.

B: G-Gerçek değilsin sen. Hayır gerçek değilsin...

H: Gerçeğim Barış... Gerçekten geldim ben.

B: Hayır hayır yo yo yo! Ölmüştün sen! Abim kaybettik dedi!

H: Sonra anlatıcam ben olanları. Ama Barış bak geldim ben.

B: İnanmam lazım...

Hayal Barış'ın elini tutar.

H: İnandın mı?

B: Yo yo yo gerçek deği-

Barış inanmak için Hayal'e sarılır.

H: Bak birbirimize dokunabiliyoruz.

Barış gerçek olduğunu anlar ve ağlamaya başlar.

B: Hayal... *Ağlayarak*

H: Barış...

B: Ben her gün suçladım benim yüzümden dedim yetişemedim sana. *Ağlayarak*

O sırada Zerya ve Gökçe gelir.

Z: Noluyor bakalım?

H: Ben geldim.

G: ANNE! 

H: Kuşum benim!

Gökçe koşarak Hayal'in kucağına gelir.

H: Çok büyümüşsün kızım...

S: Barış ağlama sesin geldi ne old- HAYAL!

H: Merhaba abi.

G: Baba annem gelmiş.

B: Evet kuşum benim annen geldi *Ağlamaklı sesiyle*

H: Bebeğim sen amcanlarla içeri geç benim babanla konuşmam lazım.

G: Tamam.

Zerya ve Savaş içeri geçerken,

Z: Özlettin kendini Hayal.

H: Her şeyi anlatıcam Zerya.

Zerya ve Savaş içeri geçer.

B: Noldu hayatım?

H: Sinyor ve adamları...

B: Sana bişey mi yaptılar!

H: Hayır... Sinyor ve adamları senin peşinde Barış, seni öldürmek istiyorlar.

B: Ne! Nerden duydun?

H: Sinyor'un telefon konuşmalarını dinledim. Seni öldürmek istediğini ve kızımızı senden alacağını söyledi.

B: Nasıl ya?

H: Evet ve şu an her yerde seni arıyorlar.

B: Ben gidiyorum.

H: Barış saçmalama! Gördükleri yerde gebertirler seni!

B: Kumsal öldü kızımın ölmesine izin vermem!

H: K-Kumsal ö-öldü mü?

B: Evet. Sen yokken oldu bunlar.

H: N-Nasıl?

B: Babamı içeri attıralım derken, duruşma bitti karar verildi biz çıktık çıktığımız an patlama oldu.

H: Gökçe orda mıydı?

B: Hayır. Değildi Cansu'ya bırakmıştım.

H: Noldu peki? Sana bişey oldu mu!

B: Bir gün yoğun bakımda kaldım, sağ kolumda çatlaklar vardı. Her neyse geçti gitti. Ben gidicem kızımı kaybetmek istemiyorum.

H: Dikkatli ol.

B: Olurum.

Barış giderken Cansu gelir.

C: Ooo naber enişte.

B: Daha belli değil derdim de iyiyim. Hatta mutluyum.

C: Aa? Sebep?

B: İçeri geçince görürsün.

Barış gider.

Bölüm sonu...

Bu bölümden sonra final veriyorum.


Keşke olsaydın (FİNAL)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin