Vazgeçme

366 29 97
                                    

Bu bir bölümdür!

Hem İsas Hem Elsin kurgusudur.

NOT: Bu kurgudaki Mete, Cemrehan Karakaşdır.

Oy verip yorum yapar mısınız?

OY: 17 YORUM: 17
🥨

31. Bölüm: Elektrik

BORADAN
Akademiyi geziyorduk. Onların yanında sıkıldığımı fark edip kendi başıma gezmeye başladım. Gezerken bir oda da
garip sesler geldiğini duydum. Bildiğim kadarıyla oda İskender ve Mete'nin odasıydı.  İkisinden birinin başına bir iş mi geldi acaba?

BORA: İyi misin?


METEDEN
Bora'nın sesi geldiğinde Arda'yı susturdum. Odadan çıkmadan ona seslendim.

METE:  İyiyim Bora'cım.
BORA:  Garip sesler gelince ben de bir şey oldu sandım.
METE:  Bir şey yok Boracım. Hadi sen git.

Bora'nın gittiğine emin olduktan sonra Arda'ya baktım.

METE:  Parayı kabul etmemene şaşırdım doğrusu.
ARDA:  Beni susturmak için veriyorsun kalsın!
METE:  Susmayacağım diyorsun yani.
ARDA:  O elindeki ne?!

Dedi korkmuş şekilde.

METE:  Salih Hoca'nın işlerine karışmaman gerektiğini sana en iyi şekilde anlatacak alet.
ARDA:  Mete,  sen aklını kaçırmışsın!
METE: Her söylemeye adım attığında sana elektrik vereceğim.  Bildiğin cihazlara benzemez bu. Vermeye bıraktığım an bile canını yakar.

ARDA:  Hayır,  Mete bırak beni.
METE:  Daha demin bağırıyordun?  Ne oldu şimdi? Boşuna uğraşma sen çıkaramazsın.


SİNANDAN
Elif'e vazgeçtiğimi söylemem lazım. Büyük ihtimal ilk başta dalga geçecek ama şuan daha mühim şeyler var.

SİNAN: İskender yemek yemelisin.
İSKENDER:  İstemiyorum Sinan.
SİNAN:  Öyle olmaz İskender. Hem söyle bana.  Neden üzgünsün?  Kim üzdü seni?
İSKENDER:  Benden ayrıldı.
SİNAN: Kim senden ayrıldı İskender? Asya mı?  Aranız iyiydi en son. Yine ne oldu?  Sizin hızınıza yetişemiyorum.
İSKENDER:  Benim yüzümden ayrıldık. Biraz yalnız kalmak istiyorum Sinan.
SİNAN:  Barışırsınız.
İSKENDER:  Bu sefer öyle değil.


ELİFTEN
Sinan'ı bekledim.  Kapıyı açtığında boya üzerine döküldü. Sinirlenmişti.

ELİF: Erken konuşmaman gerektiğini anlamışsındır umarım Sinan Bey.
SİNAN:  Yemin ederim çocuk gibisin!  Çocuktan farkın yok! Daha önemli bir mesele var ama sen halen yarışın peşindesin!
ELİF:  A- ma Sinan.
SİNAN:  Ama Sinan ne?! Ne Elif?! Ben sana yarışın gereksiz olduğunu söylemeye gelmiştim! Ama sen çocuk gibi gelmiş bana şaka yapıyorsun!

Gözlerim dolmuştu. Bana alayla bakıp gitti. Ben nerede yanlış yaptım?

CEREN:  Bakın burada kim var? Neden ağlıyorsun Minik Kuş?

𝕿𝕺𝖅𝕶𝕺𝕻𝕬𝕽𝕬𝕹 İ𝕾𝕶𝕰𝕹𝕯𝕰𝕽 *İ𝖘𝖆𝖘 𝕰𝖑𝖘𝖎𝖓* |Tamamlandı|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin