Aklımı kaçırıyordum!

551 29 38
                                    

Bu bir bölümdür!

Hem İsas Hem Elsin kurgusudur. 

NOT:  Bu kitaptaki Mete Cemrehan Karakaşdır.

Bölüme oy verip yorum yapmayı unutmayın. :) 

SINIR: 13 OY

YORUM: 11

BÖLÜME GEÇELİM. 

♡♡♡

16. Bölüm:  Barışma

Gözlerimi açtığımda karşımda endişeli gözlerle bana bakan Sinan ile karşılaştım.  Bir dakika Sinan ne alaka? 

ELİF:  Sinan?

SİNAN:  Elif iyi misin?

ELİF:  İyiyim.  Bir anda karşıma çıkınca korktum sadece.

SİNAN:   Bir dahakine evin anahtarını  dışarıda unutmamanı öneririm.

ELİF:  Ne?!

SİNAN:  Bir çevirişle açılıverdi kapı.  ALLAH'TAN bendim.  Başkası olsa başına her an her şey gelebilirdi.

ELİF:  Ben aldım diye hatırlıyordum.

SİNAN:  Demek almamışsın.  Artık ben kalkayım.

ELİF:  Sinan.

SİNAN:  Efendim?

ELİF:  Bugün benimle kalır mısın?

SİNAN:  Kalırım tabiki.   Anneme haber vereyim.   Ama önce senin yüzünün hani ne?

ELİF:  Ne olmuş yüzüme?

SİNAN:  Solgun görünüyorsun ve sanki bur şeyden korkmuşsun gibi. 

Sinan'a anlatmayacaktım.  Anlatamazdım.  Zaten ne diyebilirdim ki?  Tehdit ediliyorum mu diyecektim?  

ELİF:  Sinan,  sen birden çıkınca korktum.  Etrafta karanlık ve yalnız  olunca...

Daha fazla bir şey demedim.  Sinan kafa salladı.  Annesine haber verdikten sonra salonun ışıklarını yaktı.  Sinan değilde onlar olsaydı aklımı kaçırırdım.  Normalde Sinan'a kızardım  ama  fazla şüphe de çekmek istemiyorum.   Sinan sorsa diyecek bir şeyim yoktu. 

ERTESİ GÜN;

PARKTA

SİNAN:  Elif seni sallamamı ister misin? 

ELİF:  Olur. 

ARDA:  Asya bir gün de sen beni sallasan olmaz mı?

ASYA:  Olmaz.  Hadi niye durdun?

𝕿𝕺𝖅𝕶𝕺𝕻𝕬𝕽𝕬𝕹 İ𝕾𝕶𝕰𝕹𝕯𝕰𝕽 *İ𝖘𝖆𝖘 𝕰𝖑𝖘𝖎𝖓* |Tamamlandı|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin