Officially Dating the Bad boy (A Ranz Kyle fanfiction)

Chapter 6

RANZ

Nagising na ako 10 am, ang ingay sa living room sila Niana kasi ang lakas ng TV! Ang sama ng gising ko kasi nga ang sakit nung ulo ko, ang dami na talagang nangyari simula nung dumating sa buhay ko yang si Lucille. "Goodmorning kuya!" sabi ni Niana at yinakap ako, ginulo ko nalang yung buhok niya. "Kumain ka na kuya! si Ate Lucille ang nagluto niyan." sabi ni Seah, "Sobrang sarap grabe." sabi ni Nina. Kukunin ko sana yung kutsara kaso sumakit yung ulo ko, napahawak ako sa ulo ko. Nung nawala na, kumain na ako nung crab & corn soup. Halatang nag-aalala sila Lucille, nung naubos ko na yung soup kinuhanan ako ni Lucille ng baso ng tubig at Paracetamol na tablet. Ininom ko ito at uminom ng tubig, "You don't look well." sabi ni Lucille. "Madami nang nangyari eh." sabi ko at pinilit kong tumayo, kailangan ko pang matulog. Mamayang lunch kakain ako ulit at iinom ng gamot, grabe na din kasi yung sakit ng ulo ko. Bumalik na ako sa kwarto ko tapos pinikit ko na yung mga mata ko, ang sakit talaga nung ulo ko.

Pag-gising ko, medyo nawala yung sakit ng ulo ko. Nakita ko kagad si Lucille, Seah, Nina at Niana, nag-aalala sila. "Kuya, papunta na si daddy." sabi ni Seah, "Okay." sabi ko. "Kuya, don't push your self too much." sabi ni Nina, "Kaya nga, kuya." sabi ni Niana. "Tama sila, Ranz. Ingatan mo ang sarili mo." sabi ni Lucille, "Si daddy lang ba?" tanong ko, I ignored all their worrying. They shouldn't worry about me because I'm not worth worrying of, at sanay na ako mag-isa. Kailangan ko nang itaas ang mga pader ko ulit, I need to be alone for the next few days.

Umupo na ako sa living room, dun muna ako. Pinag-iisipan ko yung laban, mukhang may mawawala dito. May naisip ako, Kinuha ko yung phone ko at tinawagan si Oliver. "Oliver, canceled yung laban natin sa America." sabi ko, "O sige, announce namin." sabi ni Oliver na nasa kabilang linya. I need to do this my way, kung hindi niyo pa gets.. Malalaman niyo. Napansin kong nakatingin saakin si Lucille, I can't let her know of my plan. Yes, even her. I don't want them to get involved in this, masyadong delikado. Kayong mga nagbabasa ngayon ang makaka-alam nito for now, Don't tell other people.. Okay?

Narinig ko yung pintuan ng kotse, pumasok si Daddy. "Anak, kumain ka muna at uminom ng gamot." sabi ni daddy na may dalang gamot, step father ko nga siya pero he was this caring. We all liked him for our father, kumain na nga ako ng linuto ni Lucille na adobo pagkatapos ay ginawa ko nga yung sinabi ni dad saakin. Hindi na ako nakatulog kasi nga hindi na ako inaantok, kinuha ko yung cellphone ko at pumunta sa kwarto ko. Tinawagan ko sila, "Hello?" sabi nung kabilang linya. "I would like to do it solo," sabi ko, "Fine with us." sabi nung kabilang linya. "My flight there will be tomorrow." sabi ko, binaba ko na "yung tawag at nag-toothbrush tsaka natulog na, there is a possibility that they will not see me again. This is for their sake, but man.. I kept on laughing. I felt excited, I later on realized it was fake. Sorrow ran through my veins, I just kept my head up high and just believed that I will somehow make it through.

LUCILLE

=THE NEXT DAY=

Ano kaya ang ginagawa ni Ranz sa labas ng bahay nila ng madaling araw? Antok na antok eh, kaya pinicturan ko siya. Naka white shirt siya tapos naka-black and white hoodie, may dalang maleta. Pinabayaan ko na siya, nung biglang may van.. Nagising siya at pumasok na sa van.

5 minutes na ang nakalipas mula nakaalis si Ranz, biglang sumugod dito sila Owy. "SI RANZ?!" sigaw ni Oliver, mukhang worried siya. "Umalis, bakit?" sabi ko, "No way, nasiraan na talaga siya ng ulo." sabi ni Owy, "Bakit ba kayo nag-aalala? Ano bang meron?" tanong ko. "Diba nga supposed to be may laban kami sa America, sinabi ni Ranz samin na cancelled pero yun pala isosolo niya yun!" sabi ni Ullyses. "Ha?! Tara, sugurin natin siya sa NAIA." sabi ko, sumakay na ako sa van ni Ranz na gamit gamit ngayon nila Biboy.

Nung nakarating na kami sa airport, nakaalis na yung eroplano. It was too late, kaya pala sobrang aga niya. Dapat pala naging aware ako, "Pano na yan? May sakit pa yang lalaking yan." sabi ko. "Papagalitan ko yang si Ranz paguwi niya," sabi ni Biboy. "Makakabalik pa siya?" tanong ko, "Hindi siya naging Dark Thunder para sa wala, actually... Ang Dark Thunder ang pinakamataas na title na mabibigay ng gangster world." sabi ni Owy, "Basta may Dark." sabi ni Oliver, "So hindi lang siya ang may Dark?" sabi ko, "Siya lang." sabi ni Ullyses, ang dami kong nalaman tungkol kay Ranz.

Hindi ko talaga alam, basta kinakabahan ako. Nung nakauwi na ako, may gusto ako i-alay sakanya.

I pray you'll be our eyes
And watch us where we go
And help us to be wise
In times when we don't know
Let this be our prayer
As we go our way, lead us to a place
Guide us with your grace, to a place where we'll be safe
I pray we'll find your light
And hold it in our hearts
When stars go out each night, remind us where you are
Let this be our prayer, when shadows fill our day
Lead us to a place, guide us with your grace
Give us faith so we'll be safe
We ask that life be kind and watch us from above
We hope each soul will find
Another soul to love
Let this be our prayer
Just like every child, needs to find a place
Guide us with your graceGive us faith so we'll be safe
Need to find a place
Guide us with your grace
Give us faith so we'll be safe

Yan ang prayer para sakanya, kinakabahan talaga ako. Sana maging okay lang siya dun, alam kong kaya niya yun. Naniniwala ako sakanya, pero nung pinipilit ko ipikit nalang.. First time kong mag-alala para sa isang lalaki na hindi alam ang ginagawa.