İlk kitap bir yanlış bişey varsa yada bazı yerlerde fazla saçmaladıysam affedin.
-iyi okumalar-
*aila*
Hey, merhaba. Ben Aila, yarı Türk olduğumdan ismim Aila. 17 yaşındayım.
'~~~~'
Oklumda zorbalık görüyordum. Birgün bir karar verdim, her şeyden kurtulacaktım. Bir binaya çıktım, arkamdanda not bırakmayı unutmadım. Ailem beni pek umursamazdı, kim çirkin bir kıza sahip olmak isterki? Binanın sonuna geldiğimde aşağı baktım, gerçekten yüksekti. Artık mutluydum, bu hayatı çekmek zorunda olmayacaktım. Bir adım daha ileri attım, aşağıdaki insanlar, çok mutluydular...
Ben bu düşüncelerle uğraşırken aşağıda birinin durduğunu ve bana baktığını gördüm, bu kimdi?
'~~~~'
Bir gün, yine okula gitmek için hazırlandım. Kahvaltı etmeden çıktım ve otobüsü beklemeye başladım.
Okula geldiğimde yerime geçtim, yalnız oturuyordum. Sınıfımda 3 tane popüler kız var, hepsi benimle uğraşmayı çok seviyor nedense. Yine benimle uğraşmaya başladılar. İyi ki kızın sevgilisi-sevgilisi sandığı çocuk-geldi, kız çocuğun etrafında cıyaklamadan başka bir şey yapmıyordu. Ama beni ilgilendirmez, kafamı sıraya koyup öğretmenin gelmesini bekledim.
'~~~~'
Yemek vaktiydi. Bu gün son günüm olacağından, kendimi mutlu edecek şeyler almıştım. Bir masaya oturdum ve yemeye başladım. Ayak sesleri geliyordu, bu kimdi?
Birden bire masamda bir çikolata belirdi. Etrafta sadece popüler kızın sevgilisi ve onun arkadaşları vardı. Umursamadım. Yemeğimi bitirince çikolatayı alıp kontrol ettim, bir şeyi yoktu. Yemeye başladım.
'~~~~'
Dersler bitmişti, bende bitmiştim. Artık mutlu olma zamanı gelmişti.
[Yukarda yazdığım şey gerçekleşiyorrr]
Artık o kişi yoktu, sadece arkadaşları vardı. Hala aşağıya bakıyordum. Birden, arkaya çekildim. Bu kimdi ve niye beni kurtarmıştı?
Kişinin beni tutma şeklinden dolayı onun kim olduğunu göremiyordum.
×: atlayacak mıydın?
Nefes nefeseydi.
Aila: evet? Bu niye senin umrunda? Neden beni kurtardın?
Nefesini stabilize etti.
×: neden atlamak istedin?
Aila: sanane? Önce benim sorularıma cevap ver.
×: seni ne kadar süre güçlü tutabilirim bilmiyorum. Sadece elimi tut, ve buna bir şans ver. Atlama.
Atlama derken sesi tok çıkmıştı. Bu kimdi ve atlamamı neden istemiyordu?
Gözlerimin dolduğunu, ve yanaklarımdan aşağıya süzüldüğünü hissedebiliyordum.
Aila: sen... kimsin?
Sessiz kalmıştı, kim olduğunu söylemek istemiyordu.
×: ben, benim kim olduğumu pek bilmek istemezsin.
Neden bilmek istemeyeyim? Beni atlamaktan kurtardı.
Aila: evet, bilmek istiyorum.
×: bana bakış açın değişebilir, beni tanımıyosun. Seni benden soğutmak istemiyorum.
Aila: seni tanımıyorsam nasıl senden soğuyabilirim?
Derken, arkadan bir gürültü duyuldu.
+: TOM! İyi misiniz?
Neler oluyor? Bunlar kimdi?
Ayağa kalktım, yanımdaki ve yerdeki kişiye baktım. Bizim sınıftandılar, tanımıyodum. Genel sınıfımı sadece tiple tanırım.
Tom: bill, sana biz gelmeden gelmemeni söylemiştim.
Bill: ama napiyim, çok uzun kaldınız. Gerçi halinizden rahat gözüküyordunuz..
Ne demekti şimdi bu? Hiç mi umurlarında değildim? Zaten ben kimin umrundaydımki.
Bir an, hepsi bana baktı.
Hepsine sorgulayıcı bakışlar attım.
Gustav: sen... iyimisin?
Aila: evet. Beni durdurmasaydınız daha iyi olabilirdim.
Kızgındım.
Georg: hayatını kurtarıyoruz laf yapıyosun.
Gustav: şşt, deme öyle.
Bunlar kimdi bilmiyorim ama çok komiktiler.
Aila: şimdi.. ne olucak?
Tekrar gözlerimin dolduğunu hissediyorum.
Bill: bizimle geliceksin ve..
Sözünü yarıda kesti, diğerlerine baktı.
Hala bir şey anlamamıştım.
Tom ise yerde oturuyordu.
Gustav: biz burayı düşünmedik.
Georg: e evine gitsin işte
...
Bill: evine gitmek istiyormusun?
Evdekileri görmek istemiyorum, bunlarıda tanımıyorum. Ne yapmam lazım?
Aila: bilmiyorum, eve gitmek istemiyorum. Sizide tanımıyorum.
Hepsi birbirine şaşkın gözlerle baktı. Benim anlamadığım ne dönüyordu?
...
Tom: gelsin ya bizle, insanları tanır sosyal olur biraz.
Aila:belki ben sosyal olmak istemiyorum?
Tom: ...
Şuan sadece dürtüsel cevaplar veriyordum.
Aila: beni neden kurtardınız?
...
Ayaklarım çok yorulmuştu, yere oturdum. Gözlerimi kapadım.
Kendi aralarında bişey konuşmaya başladılar.
Georg: şey, adın neydi?
Aila: Aila.
Georg: tamam o zaman Aila bizimle geliyorsun.
Aila: niyeymiş o?
Gustav: tekrar atlamayasın diye.
Aila:...
Kalktım. Aslında tom haklıydı, belkide tekrar yaşama isteği oluşur içimde.. asla olmayacağını biliyorum. Deneyelim.
Bill kaltığımı gördüğünde yerinde zıplamaya başladı.
Bill: Aila seninle uzun zamandır tanışmak istiyordum ama uzaktan çok ölü gibi gözüktüğün için....
Bill koluma girip hemen konuşmaya başladı. Bu neymiş böyle?
