Kapıyı açıp içeri girdim, arkası bana dönüktü o yüzden beni fark etmedi. Bir köşeye oturup bitirmesini bekledim. Doğru söylemek gerekirse gerçektende güzel çalıyordu.
Bir süre sonra bitirdi ve bana döndü, ağlıyordu. İlk defa tom'u ağlarken görmüştüm.
Ayağa kalkıp yanına gittim.
Aila:tom, iyi misin?
Bir şey demedi, sadece bana baktı. Gözlerinden yaşlar süzülüyordu.
Aila: tom?
Tom: neden...buradasın?
Aila: sana gerçekten ağır laflar ettim, özür dilerim.
Tom: emin misin?
Aila: eminim.
Tom: s-sarılabilir miyim?
İntihar edecek olan bendim, rahatlatanda benim. Anlayamadım gitti.
Aila:evet.
Sarıldı, sanki yıllarca bu anı bekliyormuşçasına sıkı sarıldı. Ben ona geri sarılmadım, izin verdiğime şükretsin.
Tom: ben kendine zarar vereceksin diye korkmuştum. Ellerindeki yaraların kedin olduğunu söylesende kedi olmadığı belliydi.
Aila: nasıl belliydi?
Tom: çok sıralıydı.
Bu nasıl bu kadar şey biliyordu?
Bir süre sonra ağlaması durmuştu.
Tom: bana söz ver, artık kendine zarar vermeyeceksin.
Aila: Allah nasip ederse.
Tom: aila, ciddiyim.
Aila: o zaman sen bana özel alan tanırsan, bırakırım.
Tom: tamam, tamam.
Aila: eve gidelim mi?
Tom: sen git.
Aila: emin misin?
Tom: ...evet
Aila: geç kalmadan gel.
Kafasını salladı, stüdyodan çıktım. Eve doğru ilerlerken, fren sesi duydum, sonrası karanlık.
Sa. Benim fikirler tükeniyor klasik yapmamak için uğraşıyorum ama zor. Ama devam edeceğim maks 15. Bölümde falan bitiririm. İyi okumalar💋.(biraz bekleyin bu sekizinci bölüm uzun olucakk)
