geldiği andan itibaren panikle etrafına bakınıyordu. daha önce hep hayalini kurduğu yerdeydi, hayalini kurduğu şefin karşısındaydı. izuku çorbayı karıştırıyordu, kıvamını tutturunca çorbanın altını kapatıp fırındaki ekmeği kontrol etti.
"son üç dakika." mark şefin sesiyle izuku titreyen ellerini soğuk suda yıkayıp, kağıt havluyla sildi.
fırını kapatmak için eğildiğinde duyduğu ses daha da panikletmişti onu. "neden alalım ki seni? hm?" katsuki bakugou ülkenin bir numaralı şefi, izuku'nun yıllar boyu hayran olduğu insan. geldiği andan beri gözlerini bir kere bile ondan çekmemişti, dudaklarını büzerken, önüne gelen saç tutamını kulağının arkasına sıkıştırırken, ellerini yıkarken... her bir hareketini büyük bir dikkatle izliyordu.
ekmeğin içini kesip çorbayı dökerken titreyen sesiyle soruya cevap vermeye çalıştı "ben, ben çok çalıştım. yani... yıllardır bunun için çalışıyorum, en büyük hayallerimden birisiydi buraya gelmek özellikle sizi gerçekten görebilmek." koyu kıvamlı çorbayı dökmeyi bırakıp tabağın kenarlarını sildi. katsuki aldığı cevaptan sonra daha büyük bir gülümsemeyle onu izlemeye devam etti.
mina saate bakıp "bit-ti." dedikten sonra izuku titreyen ellerini havaya kaldırmış daha sonrasında tabağı tahtanın üzerine bırakıp, tezgahın üzerini toparladı. şefler de tadım için geliyorlardı.
ortadan önde katsuki yürüyordu iki yanında bir metre kadar geriden diğerleri ilerliyordu. solunda mark, sağında minayla birlikte tezgahın önünde durdu, şeflerde gözlerini gezdirdi izuku. kaşığı alan katsuki ekmeğin içindeki çorbadan bir yudum aldı. beğeniyle gülümseyip izuku'nun gözlerinin içine baktı, hafiften yaşarmıştı izuku'nun gözleri.
"ağlayacak mısın?" büzülen dudaklarıyla kafasını iki yana salladı, kesinlikle ağlayacaktı.
puanlamak için yerlerine geçen şeflerle izuku tezgahın önüne çıkmıştı. ellerini önünde birleştirmiş, şeflere bakmaya çalışıyordu. ama sürekli yere bakmak istiyordu.
"ben evet diyorum." dediğinde mark izuku derin bir nefes aldı. bir evet aldım bir tane daha kaldı.
"ben de, çok beğendim." dedi mina, izuku mutlu hissediyordu.
katsuki koltuğundan kalkıp rulo halindeki üzerinde izuku yazan önlüğü alıp yanına ilerledi. tam önünde aralarındaki boy mesafesi yüzünden eğilmişti katsuki.
önlüğü takmak için ipleri kollarından geçirdi, ardından belinden tutup ipleri arkada kurdele yaptı. mina boğazını temizleyene kadar öyle duruyorlardı. katsuki ondan ayrılıp kendi yerine geçerken utanmış izuku hızlıca eşyalarını toplayıp girdiği kapıdan çıktı. onu bekleyen annesine sarılıp ağlarken, ekrandan onu izleyen katsuki haftaya kadar nasıl bekleyeceğini düşünüyordu.
💗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
her sey yanlis olmus olabilir valla ascilik hakkinda hic bir sey bilmiyorum, masterchef izleyip yazdim bu arada 🙂🙂🙂 neyse damona cok asigim #teamdamon
