Bozkırda Bir Anadolu Masalı

Düğün Hazırlıkları

Bir yılı biraz aşkın bir süre önce, 28 Mayıs 2022'de, biz sadece Dilek'i gömmedik o mezara... İki sezondur ilmek ilmek işlenen hikayemizi, karakterlerimizin gerçek hallerini, icatları, Neşet Ertaş türkülerini... Kısacası Gönül Dağı 'nı koyduk gözyaşlarımızla toprağa... İcat konusu en son neredeydi, diye düşündüm. Bulamadım. Epeydir kendi kafamda kuruyordum, Dilek ölmese nasıl olurdu, diye. Sonra kafamda kalmasın,sizler de okuyun istedim. Bu uzun zamandır düşündüğüm bir işti ama asıl Asu'nun @guccukgardes  "Kaybedilmiş Bir Oyun: VeyKen" ini   okuduktan sonra DilTan da mutlu bir sonu hak ediyor, diye düşündüm. 65'i Mühendis  Hanım'ın rüyası varsayalım.
Keyifli okumalar... 🤍

Dilek, sıçrayarak uyandı.  "Aman Allah'ım, bu nasıl bir rüyaydı?!" dedi kendi kendine. Deliler gibi atan kalbini sakinleştirmeye çalıştı.

Etrafına baktı, Asuman'ın yatak odasındaydı. Bugün Asuman & Ramazan'ın  düğünleri olduğunu hatırladı. Kendine gelmeye çalıştı, çünkü kardeşinin en mutlu gününü zehir etmeye hakkı olmadığını düşünüyordu.

Yerde yatan Cemile'ye baktı, gece uyumadan önce söylediklerini hatırladı. İyice analık modunu açtın gülüm, demişti. Doğum yaklaştıkça daha sık olacağını da belirtmişti. Bir de Taner ile gittikleri iğde bahçesindeki teyzenin söyledikleri...

İyice paranoya oldun kızım, dedi kendi kendine. Elini karnına götürdü, oğlundan güç almaya çalıştı. Onu kaybetme korkusu bütün ruhunu sardı. Evladının ufak haraketleri ona güç verdi, artık kendisini daha rahat hissediyordu.

Annelik böyle bir duygu olmalı, diye düşündü. Rüyasını tekrar aklından geçirince tamamen kuruntu olduğundan iyice emin oldu.

Bir kere, ekip arkadaşlarının onun sözünü dinlememesi söz konusu bile olamazdı. Çünkü ekipteki en kıdemli mühendis kendisiydi. Sonra, kasabalıyı uyarmaya gittiğinde hamile olmasına rağmen kimse ona yardım etmeyecek miydi?

İmkansız, dedi ve yanında yatan Yağmur'a baktı. Teyze, anne yarısıydı ve o, anneliğe hazırlığını yanında yatan dünyalar tatlısı, kan kardeşinin hatta Kaya ailesinin ilk göz ağrıyla yapmıştı.

Yerde yatan Cemile, Elif ve Asuman'a kaydı zümrüt yeşili güzel gözleri. Kızının yanında yatması gerektiğini söylemişti Cemile'ye.

"Aaaa, o nasıl laf öyle gülüm, sen yüklüsün. Hayatta olmaz, hem sen yabancı mısın, biz seninle gan gardeşi değil miyiz, gızım teyzesinin yanında yatacak altı üstü."

Cemile'yi vazgeçiremeyeceğini anlayınca Asuman'a döndü.

"Asuman, bari sen yat Yağmur'un yanında. Yarın düğünün olacak senin.  Rahat bir uyku çek."

"Dilek, eğer mevzu sen olsaydın emin ol, yukarıda yatmanı teklif bile etmezdim. Ben küçücük yeğenimi yerde yatıramam, daha fazla itiraz etme."

Son çare Elif'e döndü. Daha ağzını bile  açamadan
"Kızlar yerden göğe kadar haklı, Dilek. Şimdi yatalım, yarın yoğun bir gün bizi bekliyor."

"Alacağınız olsun kızlar. Hadi hayırlı geceler ama ben bunu yanınıza bırakmam."

Kardeşlerinin sevgisinden güç alarak ayağa kalktı. Kızları ve Yağmur'u uyandırmamaya dikkat ederek odadan çıktı. Elini yüzünü yıkadıktan sonra kendisini daha iyi hissediyordu.

Odaya döndü, kızları uyandırmadan dolabı açtı, elbisesini ve eşyalarını dolaptan aldı.
Boş bir odaya geçip üzerini değiştirdi. Saçlarını taradı. Bir kez daha elini karnına götürdü.