***
Zgubiłem się gdzieś w wersach między słowami;
Gdzie litery zatracają swą dłonią
w melodiach.
Zatonąłem w poezji, gdzie każde zdanie
to obietnica;
Z której uciekają słowa niczym małe ptaki.
Tam gdzie metafory kwitną niczym
dzikie róże,
Gdzie rytm wiersza pulsującym
sercem bije;
Znalazłem swój dom, w którym
odnajduję siebie;
Wśród wyrazów myśli, tęsknot i marzeń.
Zgubiłem się gdzieś w wersach
między słowami;
Lecz odnalazłem siebie w codziennych rymach i strofach.
Bo to w poezji, gdzie co dzień
odpoczywa się od siebie;
Gdzie uczucia, emocje i myśli kwitną niczym najpiękniejsze kwiaty.
***
CZYTASZ
Poezja Szarej Rzeczywistości
PoetryGnamy za szarą codziennością coraz bardziej, zatracając wszystko co nas otacza. Czy to wszystko ma sens ? Stój! Zatrzymaj sie! Znasz w sobie chwilę spokoju.
