Dark Ocean♠️

Bedenin ruhu kontrol altına alması na kadar zor olabilir ki?

ÖNCEKİ BÖLÜM GÜZEL DEĞİLDİ BİLİYORUM AMA LÜTFEN HER ŞEKİLDE DÜŞÜNCELERİNİZİ BELİRTİN BEĞENDİĞİNİZ VE BEĞENMEDİĞİNİZ YERLERİ MERAK EDİYORUM.

Yatağımda uzanıyordum ama kafamı koyduğum şeyin yastığım olmadığına emindim.Başımı kaldırmayı denediğimde bir el başıma baskı yaptı ve kafamı tekrar bacakları olduğunu düşündüğüm şeylerin üzerine yatırdı.
-ŞŞŞ işleri zorlaştırmak sadece senin zararına olur şimdi uslu bir kız ol ve uyumaya devem et.
Tam ona cevap verecektim ki dudağımın üzerinde sıvı bir şey hissettim elimi kaldırıp silmeye kalktım ama beni durdurdu ve burnumu bir mendille sildi.
-Peki kafanı kaldırman gerekiyor kanın gelmesine izin vermeliyiz.
Mendili onun ellerinden aldım ve burnuma tutmaya başladım.Garip olan şey elleri buz gibiydi tıpkı ölülerinki gibi.
-Teşekkür ederim ama siz tam olarak kimsiniz?
-Neden bir yardımcı demiyoruz.
-Anlayamadım.
Kıkırdadı ve saçımı karıştırdı.
-Nasıl istersen öyle yorumla bence.
-Tam olarak ne demek istiyorsunuz.
-Aklında çoktan benimle ilgili bir düşüncen vardır bence.
-Ya düşüncem yoksa o zaman ne yapacağız.
-Bilemiyorum sen beni hatırlayana kadar sana tam olarak kim olduğumu söylemek gibi bir düşüncem yok.
-Seni tanıyor muyum yani.
Bunu söyledikten hemen sonra arkamı döndüm ama ağzımı açtığımda sadece bir çığlık çıktı.Karşımdaki kişinin bir yüzü yoktu... Hayır düzeltiyorum bir yüzü vardı ama ona yüz diyemiyorum gözleri ezilmiş yüzü yanıp garip bir hal almıştı ağzının kenarındaki yanakları kesilmiş ve aşağıya sarkıyordu.Uzun bir çığlık atmaya başlamıştım yataktan kalktım ve geri geri yürümeye başladım.Sonunda duvara çarpıp yere düşmüştüm.Karşımdaki varlıksa kafasını eğdi ve konuşmaya devam etti.
-Tanrım bu kırıcıydı.
Bunu söylemesiyle yüzümü yere eğdim ve kulaklarımı kapattım.O ise çoktan ayaklanmış elinde büyük bir baltayla karşımda duruyordu kafamı kaldırmamla daha çok bağırmaya başladım.
-Tüh yazık oldu.
Bu sözleri söyledikten sonra baltasını havaya kaldırdı ve kafamı bedenimden ayırdı...

Bu sefer ter içinde kalmış bir şekilde uyandığım yer yatağım değil salondaki kanapeydi.Bu seferki rüya her zamankinden daha farklıydı.Farklı olduğuna emindim ama tam olarak ne olduğunu hatırlamıyordum kafamın vücudumdan ayrıldığı kısım hariç.Yani illaki uyanmam için böyle kanlı bir son mu lazımdı.Dış kapının açılmasıyla irkildim kim olabilirdi ki saatin kaç olduğunu bilmiyordum ama sabahın erken saatleri olduğuna emindim.Güneş resmen yeni doğmuştu ve yazdaydık.Ayaklandım ve koltuğun arkasına girdim.Kapı kapandı ve Yoake içeri girdi.
-Tanrım Rika orada ne yapıyorsun.
Rahatlamıştım ama ona olan olayları çaktırmak istemiyordum.
Ah canım ya o çoktan biliyor;)
-Dün gece telefonumu nereye fırlattığımı hatırlamıyorum da onu arıyorum.
-Çantana bakmayı düşündün mü?
-Ah evet onu unutmuşum.
Ayağa kalktım ve çantamdan telefonumu çıkarıp Yoake'ye gülümsedim.Ona gülümsememe rağmen o bana karşı burnunu kırıştırdı.
-Bir duş alsan iyi olacak sanki ha.
Bunu şakaya vurarak söylemişti ama haklıydı dün pistten döndükten sonra duş almamıştım ve direkt uyumuştum.Bende ona suratımı asıp şakayla karışık bir cevap verdim.
-Çok sağol ya(!)
Ardından ikimizde gülmeye başladık.
-Hadi git bir duş al kendine gel ben kahvaltıyı hazırlarım.Şu gözaltılarınada bir şeyler yapmamız lazım ya milletin uykusuzluktan olur benim arkadaşımın uykudan dün gelir gelmez uyudun dimi.
-Umm belki biraz geçtikten sonra uyumuş olabilirim.
-Dün en son seninle konuştuğumuzda saat 17.00 filandı eve dönmen hadi maksimum 1 saat aldı desek.Direkt uyuduğunada bahse girerim.Şuanda sabah 05.00 kızım sen kafayı mı bozdun ya 11 saat uyumak ne demek.
Yoake'nin dırdırından kaçmak için hemen merdivenlerden çıktım ve ben duşa giriyorum diye seslendim.Arkamdan güldüğünü duyabiliyordum.Odamın kapısını açmamla yatağımın üzerine konulmuş kutuları görmem bir oldu.