Artık bedenime bıraktığın yaralar yavaşça ruhuma işliyor.

129 13 15
                                    

Yua'nın gözünden:

Hepimiz oturma odasında oturuyorduk ama tek bir kişiden bile çıt çıkmıyordu aramızdaki sessizliği bozan tek şey bodrumdan gelen boğuk ağlama ve yalvarma sesleriydi.Mashiro bacaklarını kendine çekmiş sinirden tırnaklarını yiyordu aslında yediği pek söylenemezdi baş parmağını koparmak istiyor gibi duruyordu,öyle bir durumdaydık ki Koko paraları sayarken nerede kaldığını unutup baştan başlıyor,abilerim ise ilk defa PlayStation oynarken sessiz duruyordu.

Hiç birimiz tam olarak ne olduğunu bilmiyorduk ama yinede onu suçlamıştık ben onun tek başına yaptığını sanmıyordum ama Mikey bana inanmamıştı bu konuya karışmamam gerektiğini söyleyip odasına çekilmişti ama benle Mashiro bunu Yoake'nin kabul edilmek için yaptığı bir köpeklik olduğunu biliyorduk o şeytan kızın aklını kurcalamış olmalıydı ve şimdi tam olarak kabul edilmiş ve dövmesini yaptırmaya gitmişti aşağıdaki kızsa boş yere işkence çekiyordu.

Mashiro hızlıca yerinden kalktı ve odada volta atmaya başladı.

-Size diyorum o kızın bir suçu yoktur diye.(M)

-Bak Mashiro hiç birimiz bunu onun yaptığına inanmak istemiyoruz ama sende gördün kamera kayıtlarında bile tek başına yürüyordu.(Rin)

-Yoake'nin üzeri full siyahtı zaten o yüzden gözükmemiştir diyorum ya.(M)

-Bu onun Rika'ya yardımcı olduğunu kanıtlamaz.(Ran)

Bu konuşma gerçekten boğucuydu ve artık çığlık seslerine dayanabileceğimi sanmıyordum kız daha reşit bile değildi bu acımasızca Sanzu artık sınırı aşmıştı ama onu içimizden kimse durduramazdı sadece Mikey'i dinliyor bir süre kendi içimde yapacağım şeyin benim için nasıl sonuçlanacağını düşünürken odadan çıktım ve bahçeye indim.Bu olaylardan sonra biraz hava almaya ihtiyacım vardı.

Sanırım kafamdaki şeyi gerçekleştirmemi sağlayan şey o sırada duyduğum çığlık sesiydi bodrumdan geliyor olmasına rağmen bu kadar yüksek olması kızın ne kadar acı çektiğini yansıtıyordu.

-AHHH LÜTFEN DUR ARTIK YEMİN EDERİM BİR DAHA OLMAYACAK LÜTFEN YALVARIRIM YAPMA ARTIK.(R)

Çığlıklar bitmek bilmiyordu sonunda daha fazla dayanamayacağımın farkına vardım ama bir anda kendimi en üst kattaki büyük kapının önünde bulacağımı sanmıyordum.

Şimdi korku yavaş yavaş kendini göstermeye başlamıştı.Yutkundum ve yavaşça kapıyı çaldım.

Kapının açılmasıyla anlımda soğuk demiri ve yanaklarımı sıkan eli  hissettmem bir oldu.

-Benim odamın önünde ne işin var sana ben seni çağırmadan buraya gelme demedim mi?(Mi)

-Ben üzgünüm ama artık bu çığlıklara dayanabileceğimi sanmıyorum.O sadece 17 yaşında.(Yu)

-Şuanda ne yaşıyorsa hakettiği için oluyor.(Mi)

-Ama o bun-(Yu)

-Ben kafana sıkmadan önce kaybol buradan.(Mi)

Kapıyı aniden yüzüme kapatınca titrerken kapının önünde kaldım biraz kendimi gelince mutfağa doğru yürürken içimden saydırmaya başladım.

*-Kendini ne sanıyor bu ya ben stres topu falan değilim zaten topa benzer bir yanımda yok,topu bırak göbeğim bile yok mükemmelim.Ama şu sikintili tip varya hayır yani ne regl oluyor ne de hamile kalıyor ne bu ani duygu değişimleri ben bile böyle u dönüşleri yapmam kendini muhteşem yüzyıldaki yavşak sülüman mı sanıyor bu.(Yu)

Sinirle mutfağa inip Nutella kavanozunu kaşıklamaya başladım.

Sinirle mutfağa inip Nutella kavanozunu kaşıklamaya başladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dark Ocean♠️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin