Henüz sabah olmamıştı, Jeff bana bakıyordu..
"Keşke sana gerçeği söyleyebilseydim Burcu..."
..........
Jeff yavaşça ayağı kalktı ve Pc'den uzaklaşıp yatağıma doğru geldi..
Eliyle başımı okşadı, Sessizce fısıldadı
"Sen.. benim dünya da gördüğüm en masum,en şirin,en güzel gülsün.."
Başımı okşamaya devam ederek..
"Benim Gülüm.."
Jeff gülümsedi
"Adının anlamı zaten bir çiçeği anımsatıyor, bana göre kırmızı gül.."
Yavaşça yanaklarıma dokundu.
"Çünkü gülümsediğin,utandığın zaman aynı kırmızı bir güle benziyorsun.."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sude, birkaç arkadaşıyla hâlâ dışarıda takılıyordu. Henüz eve gelmemişti.
Evde sadece, ben ve Jeff vardık.
(CİDDEN ÖZÜR DİLERİM, YORGUNUM BİRAZ.. İNTERNETİM DE SIKINTILI)

ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIKTAKİ IŞIK🖤🌠 (Jeff The Killer)
FanfictionBir kızın karanlıktaki ışığa aşık olması ile başlayan, sonu hiç bilinmeyen bir hikaye.. Hikaye kapağında ki Işıklandırma ve yazılar bana aittir. Dikkat +18 içerir