KARANLIKTAKİ IŞIK🖤🌠 (Jeff The Killer)

🌹💞

Jeff üzerime doğru yavaşça geldi, ben kalkmaya çalıştıkça beni tutuyordu kalkmama bi türlü izin vermiyordu....

"Jeff yapma,bırak işim var.."

"Ne işi bu?"

"Ya Haticeye mesaj atıcaktım"

"şimdiye kadar seni merak etseydi yazardı sana?"

"Nerden biliyorsun yazdı belki?"

"Hayır yazmamış"

"Bir dakika...yoksa, sen benim telefonumu mu karıştırdın?"

"Evet."

"Aferin"

"Of neyse, Tamam bırak kalkayım"

"Hayır"

"Jeff sinirleniyorum.."

"Benimle yatacaksın"

"Normal uyumayı diyorsan, tabiki de."

"Hayır, diğerini söylüyorum"

"Yuh Jeff oldu, başka isteğin?"

"Kalkıyorum hadi git üstümden Aa"

"Yiaaaa ıngaaaaaaa"

"...."

Jeff bebek sesleri çıkarmaya başlamıştı, cidden komikti ama söyledikleri garip hissettiriyordu o yüzden ondan uzak durmaya çalışıyordum..

"Jeff"

"Efendim?"

"Helen'i çağıralım mı parti falan yaparız"

"Helen kim?"

"Arkadaşım"

"He tamam, Hatice gelecek mi?"

"Gelecek tabiki ne sandın ya-...."

Jeff, eliyle ağzımı kapatıp

"AAA SUS AYOL TERBİYESİZĞ AA"

"Susmuyorum"

"İyi, o zaman sen istedin"

Jeff saçımdan tutup beni kendine çekti göz göze tekrar geldik nefesini aynı o gün ki, gibi hissediyordum ve ben tam birşey söyleyecekken...beni dudağımdan öptü

Öpüşü uzun sürmedi.

"Lan.. napıyorsun!?"

"Seni öptüm"

"Onu bizde gördük mal niye öpüyorsun!"

"Canım istedi."

"Ya bi git ya off"

"Noldu?"

"Daha ne olmasın ki, iki insan birbiriyle evli değilse birbirlerine dokunmaları bile günah"

"Anladım özür dilerim"

"Önemli değil"

Yataktan kalktım duş alma sırası bendeydi.