“Hi.”
Nakangiting bungad niya sa akin pagkagising ko.
Kung makangiti akala mo ay sinapian ng anghel.
Sinubukan kong tumagilid dahil nakatihaya akong nakahiga. At nasa tabi ko siya nakahiga rin habang nakapatong ang kanyang ulo sa kanyang kamay.
At nakatitig sa akin.
“Ano bang nakain mo at ganyan ka? Ang creepy mo ngumiti parang may hindi ka gagawin maganda sa akin ah?” May pagdududa kong tanong sa kanya.
“You forgot? I eat you last night.” Turan niya na ikina-init ng mukha ko.
shit...sabi ko nga...
Nagtago ako sa kumot upang hindi niya makita ang pamumula ng mukha ko.
“Hey! Why you’re hiding?”
Hinila niya ang kumot at pinigilan kong wag niya akong makita.
Wala pa rin akong saplot at naramdaman ko na lamang ang pagpatong niya sa ibabaw ko.
“Mikhail !”
“Ang sakit pa ng katawan ko!” Angil ko pa para tumigil siya sa pangungulit sa akin.
Sumeryoso ang kanyang mukha habang nakatitig sa akin.
“What?” Kunot noo kong tanong sa kanya.
" Lets get married today.." Sambit niya na ikinagulat ko naitulak ko siya at umupo ako sa kama habang hawak ko parin ang kumot na nagtatakip sa aking katawan.
“Bakit ba ang hilig mo sa mabilisan? Hindi ba puwedeng dahan dahanin muna natin? Hindi pa nga tayo isang buwan na mag-syota tapos kasal na agad ang gusto mo.” Litanya ko sa kanya.
Hindi naman sa ayaw kong pakasalan siya pero kasi parang pakiramdam ko may kulang pa sa amin...
At isa pa hindi pa namin lubusang kilala ang isa’t-isa eh.
“Ayaw mo bang magpakasal sa akin? Paano yung mga nangyari sa atin?” Kunot noo na tanong niya.
masyado syang pabebe...
mukha syang batang nagmamakaawa ang muka para bigyan lang sya ng piso.
“Mikhail , kung dahil lang doon kaya mo ako pakakasalan kalimu—”
“I love you…I really love you...gusto kitang pakasalan dahil mahal kita Ysabel. Sa tingin mo ba a angkinin kita kung hindi kita mahal ? Ano pa bang kailangan kong gawin para pumayag ka? Sinabi ko na sa’yo noon na hindi ako mahilig magpaligoy-ligoy pa. Kaya nga nang makita kita sa auction ay pinahanap na agad kita. Ngayon lang ako nagkaganito sa buong buhay ko Ysabel… Kung hindi pagmamahal ang tawag dito, ano?”
Naumid ang dila ko sa sinabi niya.
Napatitig na lamang ako sa guwapo niyang mukha. Ngunit mas guwapo talaga siya kagabi!
ang Hot pa!
“Bigyan mo ako ng isang—”
“Isang linggo para mag-isip? Masyadong matagal yun Ysabela.” Putol niya sa akin.
“Isang oras lang Mikhail, isang oras lang ang ibigay mo sa akin para makapag-isip ako sa biglaan mong proposal. Tapos mamaya sasagutin ko ang tanong mo.” Inis na sabi ko sa kanya.
Masyadong apurado takot na takasan ko ulit. Lumaki ang ngiti niya sa labi dahil sa sinabi ko.
“Wait...? Paano mo ako pakakasalan ngayon eh wala pa naman tayong mga papeles at seminar?” Nagtatakang tanong ko sa kanya.
YOU ARE READING
My Possesive Mafia Boyfriend
RomanceIibigin mo parin ba ang isang taong makasalanan? lalayo ka ba s aisang taong mahal mo kung alam mo s sarili mong masama kang tao?
